συνοίκισις
ἀμήχανον δὲ παντὸς ἀνδρὸς ἐκμαθεῖν ψυχήν τε καὶ φρόνημα καὶ γνώμην, πρὶν ἂν ἀρχαῖς τε καὶ νόμοισιν ἐντριβὴς φανῇ → hard it is to learn the mind of any mortal or the heart, 'till he be tried in chief authority | it is impossible to know fully any man's character, will, or judgment, until he has been proved by the test of rule and law-giving
English (LSJ)
εως, ἡ, combination into one city-state or union into one city-state, Th.3.3.
French (Bailly abrégé)
εως (ἡ) :
colonisation.
Étymologie: συνοικίζω.
Greek (Liddell-Scott)
συνοίκῐσις: ἡ, ἡ ὑπὸ μίαν πόλιν συνένωσις, Θουκ. 3. 3, Ἀρρ. Ἀν. 1. 4· πρβλ. τὸ προηγ. ΙΙ.
Greek Monolingual
-ίσεως, ἡ, Α συνοικίζω
συνένωση σε μια πολιτεία («πέμψαντες πρέσβυς οὐκ ἔπειθον τοὺς Μυτιληναίους τήν τε ξυνοίκισιν καὶ τὴν παρασκευὴν διαλύειν», Θουκ.).
Greek Monotonic
συνοίκῐσις: -εως, ἡ, συνένωση υπό τη διοίκηση μιας πρωτεύουσας, σε Θουκ.
Russian (Dvoretsky)
συνοίκῐσις: εως ἡ заселение, колонизация Thuc.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
συνοίκῐσις -εως, ἡ, Att. ook ξυνοίκῐσις συνοικίζω vereniging tot één stad. Thuc. 3.3.1.
Middle Liddell
συνοίκῐσις, εως, [from συνοικίζω
union with the capital, Thuc.
English (Woodhouse)
a union of smaller towns under a capital city, union in a single state
English > Greek (Woodhouse Quotes Reversed)
political centralisation of small towns under a capital city
