μέθεξις
Ὁ δὲ μὴ δυνάμενος κοινωνεῖν ἢ μηδὲν δεόμενος δι' αὐτάρκειαν οὐθὲν μέρος πόλεως, ὥστε ἢ θηρίον ἢ θεός → Whoever is incapable of associating, or has no need to because of self-sufficiency, is no part of a state; so he is either a beast or a god
English (LSJ)
εως, ἡ, (μετέχω) A participation, οὐσίας μετὰ χρόνου participation of being in time, Pl.Prm.151e; χρόνου in time, ib.141d; αἱ μ. τῶν ἀρχῶν Arist.Pol.1278a23. II in Platonic philosophy, participation in the ideas, ἡ μ. τοῖς ἄλλοις… τῶν εἰδῶν Pl.Prm.132d, cf. Arist.Metaph.987b10; ταὐτοῦ in the same, Pl.Sph.256b. III in Logic, κατὰ μέθεξιν as being contained or comprehended, as genus or difference in species, Arist.Top.132b35.
German (Pape)
[Seite 111] ἡ, das Theilnehmen, die Theilnahme, Plat. Parm. 132 d Soph. 256 a u. Sp.
French (Bailly abrégé)
εως (ἡ) :
participation.
Étymologie: μετέχω.
Russian (Dvoretsky)
μέθεξις: εως ἡ участие, (со)причастность (οὐσίας, χρόνου Plat.): αἱ μεθέξεις τῶν ἀρχῶν Arst. занятие государственных должностей.
Greek (Liddell-Scott)
μέθεξις: ἡ, (μετέχω) μετοχή, τὸ μετέχειν, ταὐτοῦ, ἐκ τοῦ αὐτοῦ, Πλάτ. Σοφιστ. 256Α· μ. οὐσίας ὁ αὐτ. ἐν Παρμ. 151D· χρόνου αὐτόθι 141D· καὶ ἴδε μεθεκτικός· αἱ μ. τῶν ἀρχῶν Ἀριστ. Πολιτικ. 3. 5, 6. ΙΙ. ἐν τῇ Πλατωνικῇ φιλοσοφίᾳ, συμμέθεξις, κοινωνία, ἡ μέθ. τοῖς ἄλλοις... τῶν εἰδῶν Πλάτ. Παρμ. 132D, πρβλ. Ἀριστ. Μετὰ τὰ Φυσ. 1. 6, 3, καὶ ἴδε μεθεκτός, μεθεκτικός, μετέχω ΙΙ. ΙΙΙ. ἐν τῇ Λογικῇ, κατὰ μέθεξιν ὑπάρχειν, δηλ. ὡς γένος ἢ ὡς διαφορὰ ὑπάρχειν, Ἀριστ. Τοπ. 5. 4, 7 κἑξ.
Greek Monotonic
μέθεξις: ἡ (μετέχω), συμμετοχή, σε Πλάτ.
Middle Liddell
μέθεξις, ιος, ἡ, μετέχω
participation, Plat.
