διφορέω
ὦ δυσπάλαιστον γῆρας, ὡς μισῶ σ' ἔχων, μισῶ δ' ὅσοι χρῄζουσιν ἐκτείνειν βίον, βρωτοῖσι καὶ ποτοῖσι καὶ μαγεύμασι παρεκτρέποντες ὀχετὸν ὥστε μὴ θανεῖν: οὓς χρῆν, ἐπειδὰν μηδὲν ὠφελῶσι γῆν, θανόντας ἔρρειν κἀκποδὼν εἶναι νέοις → Old age, resistless foe, how do I loathe your presence! Them too I loathe, whoever desire to lengthen out the span of life, seeking to turn the tide of death aside by food and drink and magic spells; those whom death should take away to leave the young their place, when they no more can benefit the world
English (LSJ)
A to bear double, especially of fruit, Thphr.CP1.14.1. II Pass., to be spelt or pronounced in two ways, Hdn.Gr.2.543, EM197. 51, al. III διφορούμενος δυλλογισμός syllogism with an identical proposition as premise, Stoic.2.87, al.
Spanish (DGE)
(δῐφορέω) I 1dar dos cosechas δένδρα Thphr.CP 1.14.1, cf. 1.13.9, HP 3.16.1
•del dinero producir el doble Men.DE 57.
2 registrar, poner en cuenta dos veces mercancías o previsiones de gastos PCair.Zen.782a.71 (III a.C.), en v. pas. PCair.Zen.147.8 (III a.C.).
II en v. med.
1 gram. pronunciarse de dos maneras una palabra, Hdn.Gr.2.543, κατὰ τὴν γραφήν Et.Gen.β 17.
2 contarse, narrarse de las dos maneras κυνικὸς ... φιλόσοφος, ἢ Ἀντισθένης ἢ Ζήνων (διφορεῖται γάρ) ... Ps.Nonn.Comm.in Or.4.29, cf. 70.
3 repetirse Sch.Er.Il.9.26.
4 fig. proponer la misma premisa dos veces διφορούμενος συλλογισμός Chrysipp.Stoic.2.87.
Greek (Liddell-Scott)
δῐφορέω: καρποφορῶ δὶς τοῦ ἔτους, εἶμαι δίφορος, δικαρπέω, Θεόφρ. Αἰτ. Φ. 1. 14, 1. ΙΙ. παθ., γράφομαι ἢ προφέρομαι κατὰ δύο τρόπους, Ἐτυμ. Μ. 197. 51.
