Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

annitor

From LSJ
Revision as of 08:35, 19 October 2022 by Spiros (talk | contribs) (Text replacement - "(?s)({{Lewis.*}}\n)({{.*}}\n)({{LaEn.*}}$)" to "$3 $1$2")

Νέµουσι δ' οἴκους καὶ τὰ ναυστολούµενα ἔσω δόµων σῴζουσιν, οὐδ' ἐρηµίᾳ γυναικὸς οἶκος εὐπινὴς οὐδ' ὄλβιος → They manage households, and save what is brought by sea within the home, and no house deprived of a woman can be tidy and prosperous

Euripides, Melanippe Captiva, Fragment 6.11

Latin > English

annitor anniti, annixus sum V DEP :: lean/rest upon, support oneself, (w/genibus) kneel; strive, work, exert, try

Latin > English (Lewis & Short)

an-nītor: (better adn-), nīsus or nixus, 3, v. dep.
I Lit., to press upon or against, to lean upon; with ad or dat. (most freq. after the commencement of the Aug. per.): natura ad aliquod tamquam adminiculum adnititur, Cic. Lael. 23, 88: hasta ingenti adnixa columnae, Verg. A. 12, 92: stant longis adnixi hastis, id. ib. 9, 229: Latona oleae adnisa, Tac. A. 3, 61.—
II Trop., to take pains about something, to exert one's self, strive; constr. with ut or ne. or a gerund with ad (mostly prose).
   (a)    With ut or ne: quo mihi acrius adnitendum est, ut, etc., Sall. J. 85, 6; Liv. 6, 6: omni ope adnisi sunt, ut, etc., id. 8, 16; 22, 58; Plin. 7, 53, 54, § 186: omni ope adniti, ne quis e plebe, etc., Plin. Pan. 25 fin.—
   (b)    Ad ea patranda omnis civitas summo studio adnitebatur, Sall. J. 43, 4; Liv. 27, 14.—Other constructions:
   (g)    With de: nisi Bibulus adniteretur de triumpho, Cic. Att. 6, 8; Liv. 5, 25.—
   (d)    With pro: patres non temere pro ullo aeque adnisi sunt, Liv. 2, 61.—(ε) With acc. of pron., Plin. Ep. 6, 18.—(ζ) With inf.: adnitentibus retinere morem, Tac. H. 4, 8; 5, 8.—(η) Absol.: adnitente Crasso, Sall. C. 19, 1; so id. J. 85, 47; Liv. 21, 8.!*? adnītendus, a, um, in pass. signif.: si in concordiā adnitendā (i. e. procurandā), Gell. 2, 12, 5.

Latin > German (Georges)

an-nītor (ad-nītor), nīxus (nīsus) sum, nītī, sich anstemmen, anlehnen an etw., I) eig.: ad aliquod tamquam adminiculum, Cic. de amic. 88: gew. m. Dat., annixi hastis, Verg.: annixus genibus, Val. Max.: hasta annixa columnae, Verg.: Latona oleae annisa, Tac. – II) übtr., sich anstrengen, Anstrengungen machen, sich Mühe geben, sich bemühen, darauf hinarbeiten, paululum, maxime, Liv.: quam ob rem vos, quibus militaris aetas est, annitimini mecum, vereinigt euere Anstrengungen mit den meinigen, Sall.: nullo circum annitente, Sall. fr.: si porro annitantur, bei fortgesetzten Anstrengungen, Liv.: quem petit et summis annixus viribus urguet, Verg. – m. de u. Abl., de triumpho, Cic. ad Att. 6, 8, 5 (vgl. unten Liv. 5, 25, 13). – m. pro u. Abl., non temere pro ullo aeque, Liv. 2, 61, 4. – m. adversus u. Akk., adversus eam actionem summā ope, ankämpfen, Liv. 4, 43, 5. – m. ad u. Akk. des Gerundivs, ad obtinendum hesternum decus, Liv. 27, 14, 2: ad ea patranda summo studio, Sall. Iug. 43, 4: summo studio ad augendam liberi populi maiestatem, Flor. 1, 9, 4. – m. Acc. pronom. neutr., hoc idem de intercessoribus, Liv. 5, 25, 13 (vgl. unten 22, 58, 3): quod ego annitar, Plin. ep. 6, 18, 1: m. bestimmtem Subst. beim Gerundiv, in concordia annitenda, in dem Bemühen, die E. herzustellen, Gell. 2, 12, 5: bei Spät. m. Acc. eines best. Subst. übh., gloriam deluctationis annixa, Mart. Cap. 5. § 436. – m. folg. ut u. Konj., Liv. 1, 9, 15; 6, 6, 9. Plin. ep. 2, 5, 6: id ann., ut etc., Liv. 22, 58, 3: omni ope ann., ut etc., Liv. 8, 16, 4. Plin. 7, 186: summā ope ann., ut etc., Gell. 4, 8, 4: summis opibus ann., ut etc., Liv. 38, 50, 2: omni modo ann., ut etc., Flor. 1, 18, 15. – m. folg. ne u. Konj., Liv. 10, 24, 8. Vopisc. Car. 5, 2: omni ope ann., ne etc., Plin. pan. 25, 5. – m. folg. Infin., Liv. 5, 29, 1; 9, 26, 15 (omni ope ann.); 10, 41, 7. Tac. hist. 4, 8 u. 5, 8. – /Parag. Inf. Präs. adnitier, Plaut. Amph. prol. 13. – Über die Partizz. annisus u. annixus s. Neue-Wagener Formenl.3 Bd. 3. S. 561 u. Georges, Lexik. der lat. Wortf. S. 49.