διυπνίζω

From LSJ
Revision as of 13:18, 25 November 2022 by Spiros (talk | contribs) (Text replacement - "<b class="num">(\d+)\)" to "<b class="num">$1")

τῷ οὖν τόξῳ ὄνομα βίος, ἔργον δὲ θάνατος → the bow is called life, but its work is death (Heraclitus)

Source
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: διυπνίζω Medium diacritics: διυπνίζω Low diacritics: διυπνίζω Capitals: ΔΙΥΠΝΙΖΩ
Transliteration A: diupnízō Transliteration B: diupnizō Transliteration C: diypnizo Beta Code: diupni/zw

English (LSJ)

(ὕπνος) A awake from sleep, trans., Ael.NA7.46: intr., Luc.Ocyp.108:—Pass., Diocl.Fr.141, J.AJ5.10.4 (v.l.), Zos.Alch. p.117 B., AP9.378 (Pall.): but, II fall asleep, Simp. in Ph. 1258.25.

Spanish (DGE)

1 despertar αὐτόν Ael.NA 7.46, τὸν θυρωρόν Aesop.268, τοὺς θῆρας Eutecnius C.Par.10.20, τὸν Ὀδυσσέα καθεύδοντα μὴ διυπνίσαντες Sch.Od.13.119, cf. Hierocl.Facet.56, 124
fig. ref. al sueño del alma caída en la tentación τοὺς οὕτω καθεύδοντας Euagr.Pont.Sch.Ec.35.31.
2 intr. despertarse ἔπειτα νυκτὸς διυπνίσας Luc.Ocyp.108
en v. med.-pas. διυπνισθέντα δὲ μὴ εὐθὺς ἀνίστασθαι Diocl.Fr.141, φοβηθεὶς διυπνίσθην Zos.Alch.Comm.Gen.10.41, cf. 11.46, ὃς δὲ διυπνισθεὶς μετέβη AP 9.378 (Pall.), ἐκεῖνος δὲ διυπνισθεὶς σὺν ἡδονῇ Aesop.28, cf. 307
quedarse dormido τοῦ γὰρ διυπνισθῆναι αἰτία ἡ τῆς τροφῆς πέψις Simp.in Ph.1258.25
permanecer despierto, alerta, A.Andr.Gr.50.18.

French (Bailly abrégé)

1 éveiller;
2 s'éveiller.
Étymologie: διά, ὑπνίζω.

Russian (Dvoretsky)

διυπνίζω:
1 пробуждать: διυπνισθείς Anth. проснувшийся;
2 просыпаться (νυκτὸς διυπνίσας Luc.).

Greek (Liddell-Scott)

διυπνίζω: (ὕπνος) ἐξεγείρω ἐξ ὕπνου, μεταβ., Αἰλ. π. Ζ. 7. 45· ἀμεταβ., Λουκ. Ὠκύπ. 108· οὕτω καὶ ἐν τῷ παθ., Ἀνθ. Π. 9. 378.

Greek Monolingual

διυπνίζω (AM)
1. σηκώνω από τον ύπνο, ξυπνώ κάποιον
2. κοιμάμαι.

Greek Monotonic

διυπνίζω: μέλ. -σω (ὕπνος), ξυπνώ, σηκώνω από τον ύπνο, σε Λουκ.

Middle Liddell

fut. σω ὕπνος
to awake from sleep, Luc.

German (Pape)

aus dem Schlafe wecken, Ael. H.A. 7.45; διυπνισθείς Pallad. 139 (IX.378); auch διυπνίσας in derselben Bdtg, Luc. Ocyp. 108.