κατοίκισις
Οὐ γὰρ ἀργίας ὤνιον ἡ ὑγίεια καὶ ἀπραξίας, ἅ γε δὴ μέγιστα κακῶν ταῖς νόσοις πρόσεστι, καὶ οὐδὲν διαφέρει τοῦ τὰ ὄμματα τῷ μὴ διαβλέπειν καὶ τὴν φωνὴν τῷ μὴ φθέγγεσθαι φυλάττοντος ὁ τὴν ὑγίειαν ἀχρηστίᾳ καὶ ἡσυχίᾳ σῴζειν οἰόμενος → For health is not to be purchased by idleness and inactivity, which are the greatest evils attendant on sickness, and the man who thinks to conserve his health by uselessness and ease does not differ from him who guards his eyes by not seeing, and his voice by not speaking
English (LSJ)
εως, ἡ, settlement, Pl. R.453b, Lg.969c: pl., Th.6.77, App.BC5.19.
German (Pape)
[Seite 1403] ἡ, das Ansiedeln, Bevölkern mit Ansiedlern, Gründung einer Colonie; Thuc. 6, 77; πόλεως Plat. Legg. XII, 969 d, öfter; Sp., wie App. Civ. B. 5, 14.
French (Bailly abrégé)
εως (ἡ) :
action d'établir dans une résidence, particul. de fonder ou de peupler une colonie.
Étymologie: κατοικίζω.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
κατοίκισις -εως, ἡ [κατοικίζω] stichting, spec. van een kolonie.
Russian (Dvoretsky)
κατοίκισις: εως ἡ
1 заселение, колонизация, основание (τῆς πόλεως Plat.);
2 вселение, переселение, тж. возвращение на родину (Λεοντίνων Thuc.).
Greek (Liddell-Scott)
κατοίκῐσις: -εως, ἡ, τὸ κατοικίζειν, ἵδρυσις ἀποικίας, ἵδρυσις πολιτείας, Θουκ. 6. 77, Πλάτ. Πολ. 453B, Νόμ. 969C.
Greek Monotonic
κατοίκῐσις: -εως, ἡ, εγκατάσταση των αποίκων, εγκαθίδρυση πολιτείας, αποικισμός, σε Θουκ., Πλάτ.
Middle Liddell
κατοίκῐσις, εως [from κατοικίζω
a planting with inhabitants, foundation of a state, colonisation, Thuc., Plat.
