βαρύτλητος

English (LSJ)

Dor. -τλᾱτος, ον, A bearing heavy weight, dub. in Naumach. ap. Stob.4.22.32; unfortunate, Ἀττικίη β. AP7.343. II Pass., ill to bear, συμφορά B.13.4; ὀδύναι APl.4.245 (Leont.).

Spanish (DGE)

(βᾰρύτλητος) -ον
• Alolema(s): βᾰρύτλᾱτος B.14.4
1 difícil de soportar, intolerable ὀδύναι AP 16.245 (Leont.).
2 cargado de desgracia συμφορὰ ... β. μολοῦσα B.l.c., ref. a Ilitia λαγόνες Naumach.3 (cj.)
•fig. lacerado, desconsolado Ἀττικίη AP 7.343.

German (Pape)

[Seite 435] 1) schwer zu dulden, ὀδύναι Leont. 13 (Plan. 245). – 2) schwer duldend, Ἀττική Ep. ad. 690 (VII, 349); Naumach. Stob. fl. 58, 5.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
1 difficile à supporter, intolérable;
2 qui supporte avec peine.
Étymologie: βαρύς, τλῆναι.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

βαρύτλητος -ον, Dor. βαρύτλᾱτος βαρύς, τλῆναι moeilijk te verdragen.

Russian (Dvoretsky)

βαρύτλητος: тяжело страдающий (sc. μήτηρ Anth.).

Greek (Liddell-Scott)

βαρύτλητος: -ον, ὁ μέγα βάρος ὑπομένων, βαρὺ φορτίον φέρων, Ναυμάχ. παρὰ Στοβ. 420. 4· Ἀττικίηβαρ. Ἀνθ. Π. 7. 343. ΙΙ. παθ., ὃν δὲν δύναταί τις εὐκόλως νὰ ὑποφέρῃ, ὀδύναι Ἀνθ. Πλατ. 4. 245.

Greek Monolingual

βαρύτλητος, -ον (Α)
1. βαριόμοιρος, δύστυχος
2. (για συμφορά) ανυπόφορος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < α- στερ. + (θ.)τλᾱ-, τλήναι (πρβλ. άτλητος)).

Greek Monotonic

βᾰρύτλητος: -ον, I. αυτός που υπομένει βαρύ φορτίο, σε Ανθ.
II. Παθ., αυτός τον οποίο είναι δύσκολο να υποφέρει κανείς, δυσβάσταχτος, στο ίδ.

Middle Liddell

I. bearing a heavy weight, Anth.
II. pass. ill to bear, Anth.