διάλιθος
ἀμήχανον δὲ παντὸς ἀνδρὸς ἐκμαθεῖν ψυχήν τε καὶ φρόνημα καὶ γνώμην, πρὶν ἂν ἀρχαῖς τε καὶ νόμοισιν ἐντριβὴς φανῇ → hard it is to learn the mind of any mortal or the heart, 'till he be tried in chief authority | it is impossible to know fully any man's character, will, or judgment, until he has been proved by the test of rule and law-giving
English (LSJ)
ον, set with precious stones, IG2.652B13, Men.503, Epit.169, OGI56.59 (iii B.C.), LXX To.10.7, Aristeas62; ὅρμος ῥόδων δ. IG12.289; κόσμος Str.15.1.54; στέφανος D.C.44.6.
Spanish (DGE)
(διάλῐθος) -ον
incrustado con piedras preciosas, con pedrería hόρμος IG 13.360.4, 6 (V a.C.), χρυσία σύμμεικτα IG 22.1388.63 (IV a.C.), στέφανος χρυσōς IG 22.1376.7 (V/IV a.C.), cf. D.C.44.6.3, 45.6.5, κόσμος Men.Pc.815, Str.15.1.54, ἐπιχύσεις Men.Fr.437, δακτύλιος ... χρυσένδετος IG 11(2).203B.91 (III a.C.), cf. IG 11(2).158A.6, 161B.119 (ambas Delos III a.C.), σφραγίδια IG 11(2).161B.43 (Delos III a.C.), ἀμφ[ιδεΐ] δια Ath.Askl.5.156 (III a.C.), ἁλύσια IG 11(2).164B.5 (Delos III a.C.), ἱερὸν ἄγαλμα χρυσοῦν OGI 56.59 (Canopo III a.C.), cf. PPetr.2.16.1.7 (III a.C.) en BL 2(2).108, μηνίσκος ID 461Bb.30 (II a.C.), πλόκιον χρυσοῦν ID 1417A.2.34 (II a.C.), ᾠοθεσία en el adorno de una cornisa, Aristeas 62, θρόνος I.BI 1.511, κλίνη I.BI 1.671, ψυκτήρ Plu.2.201c, κίονες Chares 4
•subst. τὸ δ. un tipo de adorno femenino con pedrería, διόπας, διάλιθον, πλάστρα Ar.Fr.332.10, τουτὶ δὲ διάλιθόν τι esto es una cosa de pedrería Men.Epit.210.
Greek (Liddell-Scott)
διάλῐθος: -ον, κατακεκοσμημένος διὰ πολυτίμων λίθων, Συλλ. Ἐπιγρ. 150. § 38, 153. 3, Μένανδ. Φιλ. 1.
Russian (Dvoretsky)
διάλῐθος: усыпанный (драгоценными) камнями (λαβρώνιος Men.; ὅπλα Plut.).
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
διάλιθος -ον [διά, λίθος] met edelstenen bezet.
German (Pape)
mit Steinen besetzt, ausgelegt, Strab. XV p. 709; und oft bei Ath., z.B. λαβρώνιοι XI.484d, aus Men.
