πενθαλέος

English (LSJ)

α, ον, A sad, mourning, ἐστόρεσαν παλάμαις π. AP7.604 (Paul. Sil.); π. τοκῆας Supp.Epigr.6.140.6 (Cotiaeum); μορφᾶς εἰκὼν π. IG3.1416. 2 mourned, θάνατος Supp.Epigr.6.140.22 (Cotiaeum).

German (Pape)

[Seite 554] traurig, trauernd, παλάμαι, Agath. 83 (VII, 604).

French (Bailly abrégé)

α, ον :
1 triste;
2 qui cause de la tristesse.
Étymologie: πένθος.

Russian (Dvoretsky)

πενθᾰλέος: печальный, скорбный (παλάμαι Anth.).

Greek (Liddell-Scott)

πενθᾰλέος: -α, -ον, πένθιμος, ἐστόρεσαν παλάμαις π. Ἀνθ. Π. 7, 604· π. τοκῆας Ἑλλ. Ἐπιγράμμ. 372. 30· - θηλ. πενθάς, άδος, Λαϊνέης Νιόβης .. πενθάδα πέτρην Νόνν. Δ. 14.271, κτλ. ΙΙ. προξενῶν πένθος, δόρυ Χρησμ. Σιβ. 12. 203.

Greek Monolingual

-α, -ον, Α
1. ο πολύ πένθιμος ή ο πολύ λυπημένος
2. αυτός που προξενεί πένθος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < πένθος + κατάλ. -αλέος (πρβλ. λυσσ-αλέος)].

Greek Monotonic

πενθᾰλέος: -α, -ον, θλιμμένος, μελαγχολικός, σε Ανθ.

Middle Liddell

πενθᾰλέος, η, ον,
sad, mourning, Anth.