ἀνοιστρέω
Οὕτως γὰρ ἠγάπησεν ὁ Θεὸς τὸν κόσμον, ὥστε τὸν Υἱὸν τὸν μονογενῆ ἔδωκεν, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς Αὐτὸν μὴ ἀπόληται ἀλλ᾽ ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον → For God so loved the world that he gave his only begotten Son that whosoever believeth in him should not perish but have everlasting life (John 3:16)
English (LSJ)
goad to madness, E.Ba.979; ἔρωτι καρδίην ἀνοιστρηθείς Herod.1.57.
Spanish (DGE)
fig. aguijonear νιν a Dioniso, E.Ba.979, αὐτήν a un leopardo, Philostr.VA 2.2, c. dat. instrum. κέντρῳ ... Ἰούδαν Nonn.Par.Eu.Io.13.2, παῖδας ... κυδοιμῷ Nonn.D.48.14, v. pas. ἔρωτι ... ἀνοιστρηθείς Herod.1.57.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
aiguillonner, càd transporter d'une fureur divine.
Étymologie: ἀνά, οἶστρος.
German (Pape)
aufstacheln, in bacchische Wut versetzen, Eur. Bacch. 967.
Russian (Dvoretsky)
ἀνοιστρέω: возбуждать, приводить в исступление, натравливать (τινα ἐπί τινα Eur.).
Greek (Liddell-Scott)
ἀνοιστρέω: ἐμβάλλω εἴς τινα βακχικὸν οἶστρον, ἐξεγείρω μέχρι βακχικῆς μανίας, ἴτε θοαὶ Λύσσας κύνες ... ἀνοιστρήσατέ νιν Εὐρ. Βάκχ. 979.
Greek Monotonic
ἀνοιστρέω: μέλ. -ήσω, εμβάλλω σε βακχικό οίστρο, σε Ευρ.
