ἀνοιστρέω
κινδυνεύει μὲν γὰρ ἡμῶν οὐδέτερος οὐδὲν καλὸν κἀγαθὸν εἰδέναι, ἀλλ᾽ οὗτος μὲν οἴεταί τι εἰδέναι οὐκ εἰδώς, ἐγὼ δέ, ὥσπερ οὖν οὐκ οἶδα, οὐδὲ οἴομαι· ἔοικα γοῦν τούτου γε σμικρῷ τινι αὐτῷ τούτῳ σοφώτερος εἶναι, ὅτι ἃ μὴ οἶδα οὐδὲ οἴομαι εἰδέναι. → for neither of us appears to know anything great and good; but he fancies he knows something, although he knows nothing; whereas I, as I do not know anything, so I do not fancy I do. In this trifling particular, then, I appear to be wiser than he, because I do not fancy I know what I do not know.
English (LSJ)
goad to madness, E.Ba.979; ἔρωτι καρδίην ἀνοιστρηθείς Herod.1.57.
Spanish (DGE)
fig. aguijonear νιν a Dioniso, E.Ba.979, αὐτήν a un leopardo, Philostr.VA 2.2, c. dat. instrum. κέντρῳ ... Ἰούδαν Nonn.Par.Eu.Io.13.2, παῖδας ... κυδοιμῷ Nonn.D.48.14, v. pas. ἔρωτι ... ἀνοιστρηθείς Herod.1.57.
French (Bailly abrégé)
ἀνοιστρῶ :
aiguillonner, càd transporter d'une fureur divine.
Étymologie: ἀνά, οἶστρος.
German (Pape)
aufstacheln, in bacchische Wut versetzen, Eur. Bacch. 967.
Russian (Dvoretsky)
ἀνοιστρέω: возбуждать, приводить в исступление, натравливать (τινα ἐπί τινα Eur.).
Greek (Liddell-Scott)
ἀνοιστρέω: ἐμβάλλω εἴς τινα βακχικὸν οἶστρον, ἐξεγείρω μέχρι βακχικῆς μανίας, ἴτε θοαὶ Λύσσας κύνες ... ἀνοιστρήσατέ νιν Εὐρ. Βάκχ. 979.
Greek Monotonic
ἀνοιστρέω: μέλ. -ήσω, εμβάλλω σε βακχικό οίστρο, σε Ευρ.
