σάος
Δεῖ τοὺς μὲν εἶναι δυστυχεῖς, τοὺς δ' εὐτυχεῖς → Aliis necesse est bene sit, aliis sit male → Die einen trifft das Unglück, andere das Glück
English (LSJ)
as Posit. only in the contr. form σῶς, σᾶ (v. σῶς), exc. in Alc.32 and as v.l. in Il.1.117 ap.A.D.Conj.223.10; but Comp. σαώτερος in Il.1.32, X.Cyr.6.3.4, Theoc.25.59: Comp. Adv. σαώτερον AP9.788: cf. σάως.
German (Pape)
[Seite 861] kommt im posit. nur in der zsgzn Form σῶς vor, w. m. s.; dagegen findet sich der compar. σαώτερος; Il. 1, 32 σαώτερος ὥς κε νέηαι, damit du heiler od. gesunder heimkehrest, nämlich als wenn du nicht gingest und mich reiztest, wo es also nicht als ein alter Positiv gefaßt zu werden braucht; Xen. Cyr. 6, 3, 4 ἅπαντα καὶ σαώτερα ἦν. Vgl. oben σᾶ.
French (Bailly abrégé)
σάος ou σάα, σάον;
1 intact, bien conservé, sain et sauf : σῶν ἱμάτιον PLAT vêtement bien conservé ; σάον ποτὸν κρηναῖον SOPH source non tarie ; σῶς χιών PLAT neige qui ne fond pas ; σῶν πῦρ PLAT feu qui continue à brûler, qui ne s'éteint pas;
2 sûr, certain, sur qui on peut compter, infaillible : νῦν τοι σῶς ὄλεθρος IL, OD maintenant ta perte est assurée;
Cp. σαώτερος.
Étymologie: DELG *σαϜο-, cf. skr. tavas, tavah, tura « fort », skr. taviti « être fort ».
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
σάος zie σῶς.
Russian (Dvoretsky)
σάος: и 2, только стяж. σῶς, σᾶ (или σῶς), σῶν и Xen. etc. σῶος 3, эп.-ион. σόος 3 (эп. compar. σαώτερος; acc. sing. σῶν; nom. pl. σῷ, σᾶ, acc. pl. σῶς, σᾶ; остальные формы - от σῶος и σόος)
1 здравый, невредимый (σῶς καὶ ὑγιής Her., Thuc.; βούλομ᾽ ἐγὼ λαὸν σόον ἔμμεναι Hom.);
2 целый, находящийся в полной сохранности, неповрежденный (τὰ κειμήλια Hom.; ἄγαλμα Her.; ἡ χιών Plat.): ποτὸν κρηναῖον σῶν Soph. неиссякший родник;
3 верный, несомненный, неизбежный (ὄλεθρος Hom.).
English (Autenrieth)
only comp., σαώτερος, more safe(ly), Il. 1.32†.
English (Slater)
Greek Monolingual
σᾱον, Α
βλ. σῶς.
Greek Monotonic
σάος: ως θετ., που απαντά μόνον στον συνηρ. τύπο σῶς, σᾶ (βλ. σῶς)· αλλά συγκρ., σοιώτερος, σε Ομήρ. Ιλ., Ξεν. κ.λπ.· επίρρ. συγκρ., σαότερον, σε Ανθ.
Greek (Liddell-Scott)
σάος: ὡς θετικὸν εὕρηται μόνον ἐν τῷ συνῃρ. τύπῳ σῶς, σᾶ (ἴδε σῶς)· ἀλλ’ εὑρίσκομεν συγκρ. σαώτερος ἐν Ἰλ. Α. 32, Ξεν. Κύρ. 6. 3, 4, Θεόκρ. 25. 59· συγκρ. ἐπίρρ. σαώτερον, Ἀνθ. Π. 9. 788· πρβλ. σάως.
Frisk Etymological English
See also: s. σῶς.
Middle Liddell
[as Posit., found only in the contr. form σῶς, σᾶ] [comp. σαώτερος Il., Xen., etc.] [comp. adv. σαώτερον, Anth.]
Frisk Etymology German
σάος: {sáos}
See also: s. σῶς.
Page 2,676
