ἐπιρρυπαίνω
Ἔοικα γοῦν τούτου γε σμικρῷ τινι αὐτῷ τούτῳ σοφώτερος εἶναι, ὅτι ἃ μὴ οἶδα οὐδὲ οἴομαι εἰδέναι → I seem, then, in just this little thing to be wiser than this man at any rate, that what I do not know I do not think I know either
English (LSJ)
A soil on the surface, ὥσπερ ἰοῦ -αίνοντος τὴν πολυτέλειαν Plu.2.828a, cf. Philum.Ven.3.2 (Pass.). II. Pass., become foul again, of a wound, Archig. ap. Orib.46.26.3.
French (Bailly abrégé)
salir à la surface.
Étymologie: ἐπί, ῥυπαίνω.
German (Pape)
auf der Oberfläche schmutzig machen, Plut. vit. aer. al. 2, vom Rost.
Russian (Dvoretsky)
ἐπιρρῠπαίνω: (сверху) покрывать грязью, пачкать, марать (τι Plut.).
Greek (Liddell-Scott)
ἐπιρρῠπαίνω: καθιστῶ τι ῥυπαρὸν ἐπὶ τῆς ἐπιφανείας, Πλούτ. 2. 828Α.
Greek Monolingual
ἐπιρρυπαίνω (Α) ρυπαίνω
1. λερώνω, ρυπαίνω («ὥσπερ ἰοῦ ἐπιρρυπαίνοντος τὴν πολυτέλειαν», Πλούτ.)
2. παθ. ἐπιρρυπαίνομαι
(για τραύματα) γίνομαι συνεχώς ρυπαρός, ακάθαρτος.
