ἀλοητός
οὐ μακαριεῖς τὸν γέροντα, καθ' ὅσον γηράσκων τελευτᾷ, ἀλλ' εἰ τοῖς ἀγαθοῖς συμπεπλήρωται· ἕνεκα γὰρ χρόνου πάντες ἐσμὲν ἄωροι → do not count happy the old man who dies in old age, unless he is full of goods; in fact we are all unripe in regards to time
English (LSJ)
ὁ, threshing, Ael.NA6.43; threshing-time, LXX Le.26.5, BGU1031.11 (ii A.D.): perhaps payment for threshing, PTeb.48.17 (ii B.C.).
Spanish (DGE)
-οῦ, ὁ
• Alolema(s): át. ἁλοατός X.Oec.18.5
• Morfología: [τὸ ἀ. PTeb.48.17 (II a.C.)]
I ὁ ἀ.
1 trilla ὁμαλιεῖται ὁ ἁλοατὸς X.l.c., cf. Ph.2.284, μήτε ἀλοητοῦ δεόμενοι de las hormigas, Ael.NA 6.43, cf. Gr.Nyss.Virg.256.8, Nil.M.79.745A.
2 tiempo de la trilla καταλήμψεται ὑμῖν ὁ ἀ. τὸν τρύγητον el tiempo de la trilla alcanzará al de la vendimia (por lo abundante), LXX Le.26.5, Am.9.13, cf. BGU 1031.11 (II d.C.).
II τὸ ἀ. gasto de la trilla, PTeb.48.17 (II a.C.).
German (Pape)
[Seite 108] ό, das Dreschen, Xen. Oec. 18. 5; die Dreschzeit, Ael. H. A. 4. 25.
French (Bailly abrégé)
οῦ (ὁ) :
1 action de battre en grange;
2 moment de battre en grange.
Étymologie: ἀλοάω.
Russian (Dvoretsky)
ἀλοητός: или ἁλοητός, v.l. ἀλοᾱτός ὁ молотьба Xen.
Greek (Liddell-Scott)
ἀλοητός: ὁ, (ἀλοάω) τὸ ἁλώνισμα, Ξεν. Οἰκ. 18. 5: ὁ καιρὸς τοῦ ἁλωνισμοῦ, Αἰλ. Περὶ Ζ. 4. 25· πρβλ. ἄμητος.
Greek Monotonic
ἀλοητός: ὁ (ἀλοάω), αλώνισμα, σε Ξεν.
Middle Liddell
ἀλοάω
a threshing, Xen.
