ἀτμήν

From LSJ
Revision as of 11:21, 25 August 2023 by Spiros (talk | contribs) (LSJ1 replacement)

Λάλει τὰ μέτρια, μὴ λάλει δ', ἃ μή σε δεῖModestus sermo, et qualis deceat, sit tuus → Sprich maßvoll, spricht nicht aus, was unanständig ist

Menander, Monostichoi, 328
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἀτμήν Medium diacritics: ἀτμήν Low diacritics: ατμήν Capitals: ΑΤΜΗΝ
Transliteration A: atmḗn Transliteration B: atmēn Transliteration C: atmin Beta Code: a)tmh/n

English (LSJ)

ένος, ὁ, slave, servant, Call.Aet.1.1.19, Epic.inArch.Pap. 7.4, Et.Gen., Sch.Nic.Al.172,426.

Spanish (DGE)

-ένος, ὁ
esclavo ὅτ' ἐλεύθερος ἀτμένα σαίνει Call.Fr.178.19, γυναικῶν ἀτμένες Ἰνδοί Dionysius 19ue.29, cf. A.D.Adu.148.25, Sch.Nic.Al.172, Sch.D.T.542.34.
• Etimología: Etim. desc. Quizá prést. de Asia Menor.

German (Pape)

[Seite 387] ένος, ὁ, Knecht, Diener, VLL. Im E. M. auch ἀδμενίς, welches auf eine Ableitung von δαμάω führt; vgl. Nic. Al. 172 unter ἀτμεύω, wo πνοιαῖς συνδάμναται ἐχθραῖς folgt.

French (Bailly abrégé)

ένος (ὁ) :
esclave, serviteur.
Étymologie: DELG pê emprunté à l'Asie mineure.

Greek (Liddell-Scott)

ἀτμήν: -ένος, ὁ δοῦλος, ὑπηρέτης, Ἐτυμολ. Μ. 164. 32· ὡσαύτως, ἄτμενος, ὁ, Εὐστ. 1750. 62, Ἡσύχ.· ἀλλὰ καὶ θηλ. τύπος ἀδμενίς, ίδιος, ἐν Ἐτυμ. Μ. 18. 32, - ὅπερ ἐτυμολογικῶς εἶναι ὀρθόν, ἂν ὡς τὸ δμώς παράγηται ἐκ τοῦ δαμάω.

Greek Monotonic

ἀτμήν: -ένος, ὁ, δούλος, υπηρέτης, σε Ησίοδ.

Frisk Etymological English

-ένος
Grammatical information: m.
Meaning: servant, slave (Call.).
Other forms: ἄτμενος m. (Archil.)
Derivatives: ἀτμενίς fem. servant (EM), also ἀδμενίδες (EM), after δμώς?
Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]
Etymology: Unknown; perhaps Anatolian s. Fraenkel Gnomon 21, 39; Debrunner GGA 1910, 6f. The variation τ/δ may also be typical of a substr. word. Fur. 179 (also 95) adduces λατμενεία δουλεία H. (other instances of λ-/zero p. 392).

Middle Liddell

[deriv. uncertain]
a slave, servant.

Frisk Etymology German

ἀτμήν: -ένος
{atmḗn}
Grammar: m.
Meaning: Diener, Sklave (Kall. u. a.).
Derivative: Daneben ἄτμενος m. (Archil., s. POxu. 8, 1087 Kol. 2, 38, Kall. Fr. 538), auch Adj. = δουλικός (H.). Femin. ἀτμενίς Dienerin (EM), auch ἀδμενίδες (EM) nach δμώς, δμωή (Wackernagel GGN 1914, 119, Fraenkel Glotta 32, 24; Lexis 3, 55ff.). Andere Ableitungen ἀτμενία Sklaverei (Man., AP), ἀτμένιος mühsam (Nik.). Denominativum ἀτμεύω (für *ἀτμενεύω, Nik.).
Etymology: Unerklärt; wahrscheinlich kleinasiatisch, von der alexandrinischen Kunstpoesie aufgegriffen, s. Fraenkel Gnomon 21, 39; s. auch Debrunner GGA 1910, 6f.
Page 1,179