πάνοιζυς
Ἔοικα γοῦν τούτου γε σμικρῷ τινι αὐτῷ τούτῳ σοφώτερος εἶναι, ὅτι ἃ μὴ οἶδα οὐδὲ οἴομαι εἰδέναι → I seem, then, in just this little thing to be wiser than this man at any rate, that what I do not know I do not think I know either
English (LSJ)
υ, gen. υος, all-unhappy, ἑστία A.Ch.49 (lyr.).
French (Bailly abrégé)
υς, υ ; gén. υος;
tout à fait infortuné.
Étymologie: πᾶν, ὀϊζύς.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
πάνοιζυς -υ, gen. -υος [πᾶς, οἰζύς] zeer ongelukkig.
German (Pape)
ἑστία, ἡ, ganz unglücklich, Aesch. Ch. 48.
Russian (Dvoretsky)
πάνοιζυς: 2, gen. υος (ᾰ) глубоко несчастный, злополучный, безрадостный (ἑστία Aesch.).
Greek (Liddell-Scott)
πάνοιζυς: υ, γεν. -υος, ὅλως δυστυχής, πανάθλιος, Αἰσχύλ. Χο. 49.
Greek Monolingual
-υ, Α
πάρα πολύ δυστυχής, αθλιότατος, δυστυχέστατος («ἰὼ πάνοιζυς ἑστία», Αισχύλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < παν- + ὀϊζύς «αθλιότητα, δυστυχία»].
Greek Monotonic
πάνοιζυς: -υ, γεν. -υος, εντελώς δυστυχισμένος, σε Αισχύλ.
Middle Liddell
πάν-οιζυς, υ,
gen. υος, all-unhappy, Aesch.
