ὁμόθυμος
From LSJ
Εὐφήμει, ὦ ἄνθρωπε· ἁσμενέστατα μέντοι αὐτὸ ἀπέφυγον, ὥσπερ λυττῶντά τινα καὶ ἄγριον δεσπότην ἀποδράς → Hush, man, most gladly have I escaped this thing you talk of, as if I had run away from a raging and savage beast of a master
English (LSJ)
German (Pape)
[Seite 334] einmütig, einig, Hesych.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui est du même avis.
Étymologie: de ὁμός, θυμός.
Greek (Liddell-Scott)
ὁμόθῡμος: ὁμόψυχος, ὁμόφρων, Ἡσύχ.
Greek Monolingual
-η, -ο (Α ὁμόθυμος, -ον)
ομόγνωμος, ομόφρων
νεοελλ.
αυτός που γίνεται σύμφωνα με τη θέληση και τη γνώμη όλων.
επίρρ...
ομοθύμως και ομόθυμα (Α ὁμοθύμως)
με ομοψυχία.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ομ(ο)- + θυμός (πρβλ. κακόθυμος)].
