πεπασμός
Μακάριος, ὅστις μακαρίοις ὑπηρετεῖ → Beatus ille, cui beatus imperat → Glückselig, wer im Dienste bei Glücksel'gen steht
English (LSJ)
ὁ,
A = πέπανσις: in Medic., concoction of sputum or urine, Hp.Epid.1.2, 3.10 (pl.); πεπασμοὶ σπέρματος Aret.CD1.4.
2 suppuration, Hp.Epid.3.4.
German (Pape)
[Seite 559] ὁ, = πέπανσις, Galen.
French (Bailly abrégé)
οῦ (ὁ) :
1 c. πέπανσις;
2 suppuration.
Étymologie: πεπαίνω.
Greek (Liddell-Scott)
πεπασμός: ὁ, = πέπανσις˙ παρ’ Ἰατρ. ἡ τῶν χυμῶν πέψις, Λατ. concoctio, Ἱππ. Ἐπιδημ. τὸ Αʹ, 940, πρβλ. 1086˙ - ὡσαύτως ἐμπύησις, ὁ αὐτ. ἐν Ἐπιδημ. τὸ Γʹ, 1083.
Greek Monolingual
ὁ, Α πεπαίνω
1. πέπανσις
2. ιατρ. α) (για το φλέγμα ή για τα ούρα) μείωση της δριμύτητας, μαλάκωμα
β) εμπύηση.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
πεπασμός -οῦ, ὁ [πεπαίνω] geneesk., rijping, kloddervorming (van speeksel, urine of etter).
Translations
ripening
Chinese Mandarin: 成熟; Czech: zrání; Finnish: kypsyminen; French: maturité; German: Reifung; Greek: ωρίμαση, ωρίμανση; Ancient Greek: ἔκπεψις, ἅδρησις, ἅδρυνσις, παλαίωσις, πέπανσις, πεπασμός, πέψις; Irish: aibeachan, fionnadh; Japanese: 熟成; Polish: dojrzewanie; Russian: созревание; Telugu: పండించుట; Ukrainian: дозрівання, визрівання, достигання
