ἐπιΐστωρ

From LSJ
Revision as of 10:01, 16 December 2023 by Spiros (talk | contribs)
(diff) ← Older revision | Latest revision (diff) | Newer revision → (diff)

ὦ θάνατε παιάν, μή μ᾽ ἀτιμάσῃς μολεῖν· μόνος γὰρ εἶ σὺ τῶν ἀνηκέστων κακῶν ἰατρός, ἄλγος δ᾽ οὐδὲν ἅπτεται νεκροῦ. → O death, the healer, reject me not, but come! For thou alone art the mediciner of ills incurable, and no pain layeth hold on the dead.

Source
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἐπιΐστωρ Medium diacritics: ἐπιΐστωρ Low diacritics: επιίστωρ Capitals: ΕΠΙΙΣΤΩΡ
Transliteration A: epiḯstōr Transliteration B: epiistōr Transliteration C: epiistor Beta Code: e)pii+/stwr

English (LSJ)

-ορος, ὁ, ἡ,
1 privy to a thing; c. gen., μεγάλων ἔργων ἐπιΐστωρ = privy to great works (i.e. the robbery of the mares), Od. 21.26; so τεῶν μύθων ἐ. ARh. 4.89; abs., ib. 16.
2 acquainted with, practised in, knowing, informed, aware, witness, expert, skilled, δίσκων, γεωμετρίης, AP 11.371 (Pall.), App.Anth. 7.2 (Euc.); σοφίης IG 3.946, cf. Doroth. in Cat.Cod.Astr. 2.172.

French (Bailly abrégé)

ορος (ὁ, ἡ)
confident ou complice de, gén., sel. d'autres qui a conscience de, auteur de.
Étymologie: ἐπί, ἴστωρ.

Greek (Liddell-Scott)

ἐπιΐστωρ: -ορος, ὁ, ἡ, ἐπιστάμενος, γινώσκων, μετὰ γεν., Ἡρακλῆα μεγάλων ἐπιΐστορα ἔργων, κατὰ τὸν Σχολιαστ., «μεγαλουργόν, ἐπὶ μεγάλοις ἔργοις ἱστορούμενον, ἐπιστήμονα» Ὀδ. Φ. 26. πρβλ. Lehrs. Ἀρίσταρχ. σ. 116· οὕτω, τεῶν μύθων ἐπιΐστορας, «μάρτυρας» (Σχόλ.) Ἀπολλ. Ρόδ. Δ. 89, πρβλ. 16. 2) εἰδήμων, ἔμπειρός τινος, Λατ. sciens, δίσκων, γεωμετρίης Ἀνθ. Π. 11. 371, παράρτ. 26. 7.

Russian (Dvoretsky)

ἐπιΐστωρ: ορος adj.
1 сведущее лицо, знаток (σοφίης ἐ. ἀνήρ Anth.): ἐ. δίσκων Anth. знающий толк в блюдах, гурман;
2 участник, виновник: Ἡρακλῆς, μεγάλων ἐ. ἔργων Hom. Геракл, свершитель великих подвигов.

German (Pape)

ορος, der um Etwas weiß, kundig, erfahren; bei Hom. einmal, Od. 21.26, φῶθ' Ἡρακλῆα, μεγάλων ἐπιΐστορα ἔργων, den großer Taten kundigen, entwederden Vollbringer großer, tapferer Taten, oder = den Mitwisser eines Verbrechens, s. Lehrs Aristarch. ed. 2 p. 109. – sp.D., z.B. δίσκων Pallad. 27 (XI.371, vgl. XV.13); θήρης Qu.Sm. 5.203; mitwissend, Ap.Rh. 4.16; Zeuge, 4.87.