ἐπισταλάω
From LSJ
ψυχῆς πείρατα ἰὼν οὐκ ἂν ἐξεύροιο πᾶσαν ἐπιπορευόμενος ὁδόν· οὕτω βαθὺν λόγον ἔχει → one would never discover the limits of soul, should one traverse every road—so deep a measure does it possess
English (LSJ)
v. ἐπισταλάζω.
German (Pape)
[Seite 982] dasselbe, ἐκ μετώπου ἱδρὼς πιδύων στῆθος ἐπισταλάει Leon. Tar. 47 (IX, 322).
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
c. ἐπισταλάζω.
Étymologie: ἐπί, σταλάω.
Greek Monotonic
ἐπισταλάω: πέφτω σε σταγόνες επάνω σε, με αιτ., σε Ανθ.
Russian (Dvoretsky)
ἐπιστᾰλάω: Anth. = ἐπιστάζω.