σταλάω
Οὐ γὰρ ἀργίας ὤνιον ἡ ὑγίεια καὶ ἀπραξίας, ἅ γε δὴ μέγιστα κακῶν ταῖς νόσοις πρόσεστι, καὶ οὐδὲν διαφέρει τοῦ τὰ ὄμματα τῷ μὴ διαβλέπειν καὶ τὴν φωνὴν τῷ μὴ φθέγγεσθαι φυλάττοντος ὁ τὴν ὑγίειαν ἀχρηστίᾳ καὶ ἡσυχίᾳ σῴζειν οἰόμενος → For health is not to be purchased by idleness and inactivity, which are the greatest evils attendant on sickness, and the man who thinks to conserve his health by uselessness and ease does not differ from him who guards his eyes by not seeing, and his voice by not speaking
English (LSJ)
= σταλάσσω,
I let drop, let fall, δάκρυ Maiist.43, AP7.552 (Agath
German (Pape)
[Seite 929] = στάζω 2, tröpfeln, triefen; ὄμματα σταλάοντα, Agath. 12 (V, 237); auch act., δάκρυα, 88 (VII, 552), wie Luc. astrol. 19.
French (Bailly abrégé)
σταλῶ :
faire couler goutte à goutte : ἤλεκτρον ἐπί τινι δάκρυον LUC verser sur qqn des larmes d'ambre.
Étymologie: cf. σταλάζω.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
σταλάω [στάζω?] doen druppelen, in druppels laten vallen.
Russian (Dvoretsky)
στᾰλάω: лить по каплям, струить (τὸ δάκρυον Luc.): ὄμματα σταλάοντα Anth. плачущие глаза.
Greek Monolingual
Α
βλ. σταλάζω.
Greek Monotonic
στᾰλάω: = σταλάσσω, στάζω, αφήνω κάτι να στάξει, δάκρυ, σε Ανθ.
Greek (Liddell-Scott)
στᾰλάω: σταλάσσω, Ι. ἐπὶ προσώπων, ἀφίνω νὰ στάξῃ, δάκρυ Ἀνθ. Π. 7. 552· αἴγειροι τὸ ἤλεκτρον ἐπ’ αὐτῷ δάκρυον σταλάουσιν Λουκ. π. τῆς Ἀστρολ. 19· στ. γόον Χριστ. Ἔκφρ. 160· - παραλειπομένου τοῦ δάκρυα, στάζει ὄμματα Ἀνθ. Π. 5. 237. ΙΙ. ἐπὶ πραγμάτων, στάζω, σταλάζω, πίπτω κατὰ σταγόνας, Ἄρατ. 962· ὅθεν ἀμβρόσια στ. Συνέσ. 337Β.
