διακλάω

English (LSJ)

A break in twain, τόξα… χερσὶ διακλάσσας (Ep. for διακλάσας) Il. 5.216.
II Pass., = διαθρύπτομαι, διακλᾶσθαι Ἰωνικῶς = practise soft Ionian airs, cj. in Ar.Th.163; διακεκλασμένος = enervated, Luc.Demon. 18; δ. ὄμμα prob. in Zeno Stoic.1.58; διακλώμενοι ῥυθμοί, opp. ἀνδρώδεις, D.H.Dem.43, cf. Comp.17.

Spanish (DGE)

• Morfología: [aor. part. διακλάσσας Il.5.216]
I tr.
1 partir en dos, partir τόξα ... χερσὶ διακλάσσας Il.l.c., cf. Q.S.10.107, (ἄρτον) LXX La.4.4, esp. en la Eucaristía ἄρτους διακλᾶν Cyr.Al.Luc.1.70.17, en v. pas. οἱ διακλώμενοι τῶν ἄρτων D.S.17.41, cf. Chrys.M.61.200
•fig., del alma τὴν αὐστηρὰν ἐκλύει ψυχὴν καὶ διακλᾷ καὶ διαχεῖ Chrys.M.63.206, cf. M.62.228.
2 refractar en v. pas. διακλωμένας ... ἀκτίνας Damian.Opt.13.
II en v. med.-pas.
1 hacerse blando, muelle, flojo ὄμμα διακεκλασμένον Zeno Stoic.1.59, ἀνὴρ διακλώμενος afeminado D.Chr.33.60, cf. Luc.Demon.18, Gr.Nyss.Hom.in 1Cor.6.18 (p.215.16).
2 romperse διακλώμενοι ῥυθμοί D.H.Dem.43.13.

German (Pape)

[Seite 582] (s. κλάω), durch-, zerbrechen; Iliad. 5, 216 τάδε τόξα ἐν πυρὶ θείην χερσὶ διακλάσσας; – gew. übertr., entkräften, verweichlichen, VLL. διαθρύπτω; διεκλῶντ' Ἰωνικῶς, sich weichlichen, ionischen Tänzen hingeben, Ar. Th. 163; θηλυδρίας καὶ διακεκλασμένος Luc. Demon. 18; auch διακλώμενοι ῥυθμοί, kraftlose, D. Hal. iud. Thuc. 43.

French (Bailly abrégé)

διακλῶ :
1 briser en deux;
2 briser, énerver, amollir.
Étymologie: διά, κλάω.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

δια-κλάω in tweeën breken, stuk maken; overdr. ptc. perf. pass.: verwijfd.

Russian (Dvoretsky)

διακλάω:
1 разламывать (τόξα χερσί Hom.);
2 надламывать, расслаблять, изнеживать (θηλυδρίας καὶ διακεκλασμένος Luc.): διακλᾶσθαι Ἰωνικῶς Arph. исполнять томные ионические пляски.

Greek (Liddell-Scott)

διακλάω: (ἴδε ἐν λ. κλάω), θραύω εἰς δύο, τόξα… χερσὶ διακλάσσας (Ἐπ. ἀντὶ -κλάσας) Ἰλ. Ε. 216. ΙΙ. ἐν τῷ παθ., ὡς τὸ διαθρύπτομαι, Λατ. frangi, διακλᾶσθαι Ἰωνικῶς, μεταχειρίζεσθαι τρόπους καὶ τσακίσματα Ἰων. (motus Ionici), Ἀριστοφ. Θεσμ. 163· διακεκλασμένος, ἐκνενευρισμένος, Λουκ. Δημών. 18· διακλώμενοι ῥυθμοί, ἀντίθ. ἀνδρώδεις, Διον. Ἁλ. π. Δημ. 43, κτλ.

English (Autenrieth)

aor. part. διακλάσσᾶς: break in twain, Il. 5.216†.

Greek Monotonic

διακλάω: μέλ. -άσω [ᾰ], μτχ. Επικ. αορ. αʹ διακλάσσας, σπάω στα δύο, σε Ομήρ. Ιλ.
II. στην Παθ., = διαθρύπτομαι, Παθ. παρακ. διακεκλασμένος, εκνευρισμένος, σε Λουκ.

Middle Liddell

fut. άσω epic aor1 part. διακλάσσας
I. to break in twain, Il.
II. in Pass., = διαθρύπτομαι: perf. pass. διακεκλασμένος enervated, Luc.