ἐμβάλλω

English (LSJ)

fut. -βᾰλῶ: pf. -βέβληκα: aor. 2 ἐνέβᾰλον (Pass. is mostly supplied by ἐμπίπτω):—

   A throw in, τινὰ πόντῳ Il.14.258; μιν . . χερσὶν' Ἀχιλλῆος θεὸς ἔμβαλεν let him fall into Achilles' hands, 21.47; ἐ. νιν βροτοῦ ἀνέρος εὐνῇ 18.85; ἐ. τινὰ εἰς τὸ βάραθρον Ar.Ra.574, Nu. 1450; εἰς τὸ δεσμωτήριον D.53.14; ἐ. τινὰ εἰς συμφοράς Antipho 3.4.10; εἰς ἀτυχίας Aeschin.3.79; εἰς αἰσχύνην καὶ ἀδικίαν Din.3.7; εἰς ὑποψίαν Plu.Them.23; ἐς γραφάς Ar.Ach.679, cf. Hdt.4.72, etc.; εἰς ἀπορίαν Pl.Phlb.20a; εἰς ἔχθραν D.18.70.    2 of things, ἵπποις χαλινοὺς ἐ. Thgn.551, X.Eq.6.7 (Pass.), 9.9, cf. Il.19.394; πώλοις ἡνίας E.IT1424; ἐ. ψήφους εἰς τὸν καδίσκον D.57.13, cf. X.Cyr.2.2.21; ἐ. μοχλόν (sc. εἰς τὴν θύραν) Id.An.7.1.12; ἐ. σῖτον (sc. εἰς τὴν φάτνην) Id.Cyr.8.1.38; τοῖς ὑποζυγίοις ἐ. throw food to... Thphr.Char.4.8; simply, lay or put in, [ἱμάντα] οἱ ἔμβαλε χερσίν put it into his hands, Il.14.218; ἐνέβαλον τῶν χρημάτων [εἰς τὸ κανοῦν] Arist.Pol.1304a3, cf. Ael.VH11.5; hand in, submit a petition, PPetr.3P.39 (iii B.C.), etc.; ἐ. τὴν χεῖρά τινι slide one's hand into another's, Ar.V.554; ἔμβαλλε χεῖρα δεξιάν as a pledge of good faith, S.Tr.1181, cf. Ar.Ra.754; ἔμβαλλε χειρὸς πίστιν, to which Neoptolemus answers—ἐμβάλλω μενεῖν I give my pledge to remain, S.Ph.813 (troch.).    3 freq. of the mind, ἐνὶ φρεσὶν ἐ. Od.19.10 (cf. infr. 111.2); εἰς νοῦν τινί Plu. Tim.3; ἐ. ἵμερον, μένος τινί, Il.3.139, 16.529; ἐ. νεῖκός τισι to throw in strife between them, 4.444; τισὶ λύσσαν ἐρισμοῦ Timo 28.3; ἐ. λόγον Pl.R.344d; βουλὴν ἐ. περί τινος X.Cyr.2.2.18 (and abs., ἐ. τινὶ περί τινος to give one advice on a thing, ib.5.5.43 (nisi addendum <βουλήν>)); ἐ. πρᾶγμα εἰς γέλωτα καὶ λοιδορίαν D.10.75.    4 throw upon or against, νηῒ κεραυνόν Od.12.415; δαλὸν νήεσσι Il.13.320; πέτρον στέρνῳ Pi.N.10.68; [Ἀχαιοὺς] πέτραις E.Hel.1129 (lyr.); πῆχυν στέρνοις Id.Or.1466 (lyr.); λίθον τινὶ εἰς κεφαλήν Antipho 5.26; πληγάς τινι X.An.1.5.11, cf. Plu.Caes.66; so ἐμβαλέτω ἰσχυρότατα (sc. πληγάς) let him lay on... X.Eq.8.4; ἐ. ἕλκεα to inflict them, Pi.Fr.111; ἐ. πῦρ set fire to... Th.7.53; ἐ. ῥήγεα lay on blankets, Od.4.298: metaph., ἐ. φόβον τινί strike fear into him, Hdt.7.10.έ; ἄταν A.Th.316 (lyr.); φροντίδας v.l. in Antipho 2.2.2; impose, ἔργα εἰς τὴν γῆν PTeb.37.7 (Pass., i B. C.); of a fine, BCH8.307 (Delos).    5 ἐ. ὦμον put one's shoulder to the work, in archery, Hp.Fract.2.    6 put into its place, to set a broken or dislocated limb, ib.24 (Pass.), Art.1, al., Arist.PA685b6.    7 Medic., put in, ἀμυχάς, διαίρεσιν, Philum.Ven.7.4, Antyll. ap. Orib.45.24.4.    8 graft a tree, D.53.15 (Pass.); but simply, plant, τὰ φυτά IG12(7).62.29.    9 ἐ. τινί (sc. μάρμαρον) to throw at another, Il.12.383.    10 insert a word or a letter, Pl.Prt.343d, Cra.414c, al.; εἰς κωμῳδίαν στίχον Plu.2.334f.    11 ἐ. οἰκίαν τινί bring it down upon him, Ar.Ach.511, cf.Nu. 1489.    12 τάφρον ἐ. make a trench, Plu.Pyrrh.27, Mar.15.    13 pay, contribute, ἀργύριον IG7.235.13 (Oropus); τροφάν GDI1884.12 (Delph.).    14 denounce an offender, ἐς τὰν βωλάν SIG527.103 (Dreros, iii B.C.).    15 intercalate a month, IG12.76.53.    II intr. (sc. στρατόν), make an inroad or invasion, v.l. for ἐσβ. in Hdt.4.125,5.15,9.13, cf. X.Ages.1.29; in full, ἐ. στράτευμα A.Th.583,1024: metaph., attack, Pl.Tht.165d.    b generally, burst, rush in, ἐμβάλλειν εἰς τὴν ἀγοράν Aeschin.2.164, Lycurg.5, etc.; embark upon, ἐμβάλωμεν εἰς ἄλλον λόγον E.El.962: c. dat., εἰκασίαις Hierocl.p.37 A.; βίβλοις μακραῖς καὶ δυσελίκτοις Jul.Or.7.227b.    2 strike a ship with the ram (ἔμβολος 1.3), charge or ram it, νηΐ Hdt.8.84, al., cf. 7.10.β; ἐ. ταῖς λοιπαῖς (sc. ναυσί) Th.4.14; ξυνετύγχανε . . διὰ τὴν στενοχωρίαν τὰ μὲν ἄλλοις ἐμβεβληκέναι τὰ δὲ αὐτοὺς ἐμβεβλῆσθαι on one side had charged others, on the other had been charged themselves, Id.7.70.    b of water, ἐ. τοῖς ὄρεσι to dash against them, Hdt.2.28: abs., τὸ ὕδωρ ἐμβαλὸν τὰ χωρία ἐλυμήνατο D.55.11.    3 κώπῃς ἐ. (sc. χεῖρας) lay oneself to the oars, Od.10.129, cf. Pi.P.4.201; ἐ. alone, pull hard, Ar.Eq.602, Ra.206, X.HG5.1.13.    4 of a river, empty itself, εἰς . . Pl.Phd.113c.    III Med., throw in what is one's own, ὅρκον εἰς τὸν ἐχῖνον D.49.65, cf. 27.51: abs., draw lots, SIG1006.3 (Cos, iii B.C.).    2 metaph., μή μοι φύξιν ἐμβάλλεο θυμῷ Il.10.447; μῆτιν ἐ. θ. 23.313; εἰς τὸν νοῦν ἐμβάλλεσθαί τι D.18.68 (later in Act., PTaur.4.9); τὸ καρτερὸν ἐμβαλόμενοι X.Cyr.4.2.21 (cf. supr. 1.3).    3 c. gen., ἐμβάλλεσθε τῶν λαγῴων fall upon the hare's flesh, Ar.Pax 1312.    4 put on board ship, PHib.1.152 (iii B.C.), POxy. 1292.3 (i A.D.), Luc.VH1.5, etc.    5 set to work upon, τῇ γεωργίᾳ PStrassb.111.3 (iii B.C.).    IV Pass., to be dashed against: of ships, charge (v. supr. 11.2), Th.7.34,70.

German (Pape)

[Seite 804] (s. βάλλω), 1) hineinwersen, auf Etwas werfen, schleudern; τινὰ πόντῳ, ins Meer, Il. 14, 258; νηῒ κεραυνόν Od. 12, 415; δαλὸν νήεσσι Il. 13, 320; χιτῶνα ἔμβαλε χερσίν Od. 1, 438; σκῆπτρον δέ οἱ ἔμβαλε χειρί, gab es ihm in die Hand, 2, 37; σάκει ἔμβαλε ἔγχος Hes. Sc. 414; πέτρον στέρνῳ Pind. N. 10, 68; λίθον τινὶ εἰς κεφαλήν Antiph. 5, 261 πῦρ ἐμβαλόντες Thuc. 7, 53; εἰς φρέαρ, εἰς ἅμαξαν, Plat. Gorg. 471 bc; εἰς τὸ βάραθρον Ar. Ran. 754; εἰς τὰς ἄρκυς, in die Netze treiben, Xen. Cyn. 6, 25; – Hom. μὶν αὖτις χερσὶν Ἀχιλλῆος θεὸς ἔμβαλεν, gab ihn, ließ ihn in die Hände fallen, Il. 21, 47; εἰς τὸ δεσμωτήριον, ins Gefängniß werfen, Dem. 53, 14; oft übertr., εἰς ἀπορίαν Plat. Phil. 19 e, in Verlegenheit bringen; εἰς φαῦλον ἐρώτημα ibd. 19 a; εἰς λόγον Rep. VI, 487 e, darauf bringen; εἰς ἀτυχίας, ins Unglück stürzen, Aesch. 3, 79; εἰς αἰσχύνην καὶ ἀδικίαν Din. 3, 7; εἰς γραφάς, in Processe stürzen, Ar. Ach. 686; τὸ πρᾶγμα εἰς γέλωτα καὶ λοιδορίαν, zum Gelächter machen, Dem. 10, 75; εἰς ἔχθραν, verhaßt machen, 18, 70; τινὶ εἰς ὑποψίαν, in Verdacht bringen, Plut. Them. 23. – Elliptisch zu erkl. sind ἐμβάλλειν κώπαις, sc. χεῖρας, rudern, Pind. P. 4, 201, wie Od. 9, 489; ohne κώπαις, Xen. Hell. 5, 1, 13; Ar. Ran. 206; komisch Equ. 602, wo ein Schol. ἰδίως τὸ κροῦσαι ναυσὶν ἐμβάλλειν λέγουσι, wenn man nicht ναῦν ergänzen od. es intraus. fassen will, sich mit den Rudern auslegen; aber εἰς τὰ πλοῖα ist »einschiffen«, Pol. 2, 7, 10; χιλόν, χόρτον, sc. εἰς τὴν φάτνην, Futter vorwerfen, Xen. An. 1, 9, 27 u. öfter; ψῆφον, das Stimmsteinchen in die Urne werfen, abstimmen, περί τινος, Cyr. 2, 2, 21; vgl. Poll. 8, 127; – πληγάς, Prügel aufzählen, schlagen, τινί, Xen. An. 1, 5, 11, wie Sp., z. B. Plut. Caes. 65, πληγὴν μίαν εἰς τὸν βουβῶνα, versetzte ihm einen Hieb in; auch ohne Zusatz, schlagen, ἐμβαλέτω ἰσχυρότατα Xen. Hipp. 8, 4. – 2) hineinfügen, einschieben; ein Wort, Plat. Prot. 342 e; einen Buchstaben, Crat. 414 b u. öfter; χαλινὸν ἵππῳ, dem Pferde den Zügel anlegen, Xen. Equ. öfter; ἐν δὲ χαλινοὺς γαμφηλῇς ἔβαλον Il. 19, 394; βρόχον ἔμβαλε τραχήλῳ Theocr. 23, 51; χεῖρα δεξιάν, die Hand geben, Soph. Tr. 1171 (wie Dem. 21, 119) u. ä. χειρὸς πίστιν, Phil. 802, wo einfach ἐμβάλλω μενεῖν, ich verspreche zu bleiben, geantwortet wird; vgl. Ar. Vesp. 554; – μοχλόν, den Riegel einschieben, vorschieben, Xen. An. 7, 1, 12; τάφρον, einen Graben aufwerfen, Plut. Pyrrh. 27. – In vielen anderen Beziehungen, z. B. φυτὰ ἀκροδρύων γενναῖα ἐμβεβλημένα, gepfropft, Dem. 53, 15; ἐμβ. δένδρα, einpflanzen; – ζεύγη εἰς τὸν ἀγρόν, hinschicken, wie εἰς τὰ πλοῖα, s. oben. Besonders auch von der Seele, einflößen, μένος τινί, σθένος – ἑκάστῳ καρδίῃ, Il. 10, 366. 11, 151; σφῷν τὸ δεινὸν μῖσος Soph. O. C. 1394; νόσον Ai. 447; νόστον πικρὸν στρατῷ Eur. Tr. 66; ἄταν τινί Aesch. Spt. 298; φροντίδας τινί Antiph. II β 2; φόβον ἄπορον Plat. Legg. III, 698 b; φιλοπραγμοσύνην Φιλίππῳ Dem. 4, 42; προθυμίαν καὶ ὁρμὴν τῆς στρατείας Plut. Pyrrh. 13; εἰς νοῦν ἐμβάλλειν Timol. 3; θάρσος τινί Pol. 10, 14, 10; λόγον περί τινος, ein Gespräch worüber einleiten, anknüpfen, Plat. Rep. I, 344 d; Xen. Cyr. 2, 2, 19; Plut. Camill. 23; absol., σὺ δὲ ἔμβαλε περὶ τούτου, gehe darüber zu Rathe, Xen. Cyr. 5, 5, 43; βουλὴν εἴς τινα ib. 2, 2, 18. – 3) intrans. hineinfallen (sich hineinwerfen, od. στρατόν), einen Einfall machen, einbrechen; εἰς χώραν Xen. u. A.; Aesch. vollständig, στράτευμα, Spt. 1010; ταῖς ναυσί, angreifen, Thuc. 4, 14; Pol. oft; von Schiffen bes. = mit dem ἔμβολον (w. m. s.) anfallen, μέσῃ Thuc. 2, 91; 7, 34; ἐμβεβληκέναι καὶ ἐμβεβλῆσθαι 70; darauf losstürzen, κατὰ τὰς ὁδοὺς τῷ ἀεὶ ἀπαντῶντι Plat. Rep. VIII, 563 c; εἰς τοὺς προφύλακας Plut. Camill. 10; geradezu für begegnen, id. Timol. 26. – Sich wohin begeben, εἰς ἀγορὰν ἐμβάλλειν Dem. 24, 103. 165, s. unter ἀγορά. – Von Flüssen, hineinfallen, sich ergießen; εἰς τὸν Τάρταρον Plat. Phaed. 112 d; Xen. An. 1, 2, 8; Strab. XVII p. 786; eindringen, τὸ ὕδωρ ἐμβαλὸν τὰ χωρία ἐλυμήνατο Dem. 55, 11. – 4) Im med., für sich hineinlegen, bes. ins Schiff, eine Ladung einnehmen; Luc. Catapl. 5; Plut. u. a. Sp.; – μαρτυρίαν ἐνεβάλε το τοιαύτην, sc. εἰς τὸν ἐχῖνον, Dem. 27, 51, ein Zeugniß ablegen, wie vollständig ἐμβαλομένου γὰρ ἐμοῦ ὅρκον εἰς τὸν ἐχῖνον, 40, 65; – μῆτιν ἐμβάλλεο θυμῷ Il. 23, 313, wie φύξιν 10, 447, ins Herz legen, daran denken; τοῦτ' εἰς τὸν νοῦν ἐμβαλέσθαι Dem. 18, 68 u. Sp. – Komisch ἐμβάλλεσθε τῶν λαγῴων Ar. Pax 1312, in sich hineinwerfen, sich damit vollfüttern.