Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

praecingo

From LSJ
Revision as of 08:52, 13 August 2017 by Spiros (talk | contribs) (6_13)
(diff) ← Older revision | Latest revision (diff) | Newer revision → (diff)

Ὁπόσον τῷ ποδὶ περρέχει τᾶς γᾶς, τοῦτο χάρις → Every inch of his stature is grace

Theocritus, Idylls, 30.3

Latin > English (Lewis & Short)

prae-cingo: nxi, nctum, 3, v. a.,
I to gird about, to gird.
I Lit.: cincticulo praecinctus in sellā aput magistrum adsidere, Plaut. Bacch. 3, 3, 26: det tunicam locuples: ego te praecingere possum, Mart. 14, 153, 1: ilia cultro, Grat. Cyn. 341.—More freq. mid.: praecingi, to gird one's self: cum strophio accurate praecingerere, Cic. Fragm. ap. Non. 538, 12: et latro et cautus praecingitur ense viator, Ov. Tr. 2, 271: praecincti recte pueri, properly girded, girded up, Hor. S. 2, 8, 70: ut male praecinctum puerum caverent, Suet. Caes. 45. —Poet.: nox mediis signis praecincta volabit, Enn. ap. Fest. p. 258 Müll. (Ann. v. 416 Vahl.): iter ... altius ac nos Praecinctis unum, to those more girded up, i. e. to more rapid travellers, Hor. S. 1, 5, 6.—
II Transf., in gen., to surround, encircle with any thing (poet. and in post-Aug. prose): fontem vallo, Prop. 4 (5), 4, 7; so, litora muro, Sil. 3, 243.—In pass.: Brundisium praecinctum pulcro portu, Enn. ap. Gell. 6, 6, 6 (Ann. v. 478 Vahl.): gemma per transversum lineā albā mediā praecingitur, Plin. 37, 9, 37, § 118; cf. id. 37, 7, 27, § 99: tellus praecincta circumfluo mari, id. 2, 66, 66, § 166: praecingitur gens mari, id. 5, 32, 40, § 143: parietes testaceo opere praecincti, covered, overlaid, Plin. Ep. 10, 48.