βουκολία
Οὐ γὰρ ἀργίας ὤνιον ἡ ὑγίεια καὶ ἀπραξίας, ἅ γε δὴ μέγιστα κακῶν ταῖς νόσοις πρόσεστι, καὶ οὐδὲν διαφέρει τοῦ τὰ ὄμματα τῷ μὴ διαβλέπειν καὶ τὴν φωνὴν τῷ μὴ φθέγγεσθαι φυλάττοντος ὁ τὴν ὑγίειαν ἀχρηστίᾳ καὶ ἡσυχίᾳ σῴζειν οἰόμενος → For health is not to be purchased by idleness and inactivity, which are the greatest evils attendant on sickness, and the man who thinks to conserve his health by uselessness and ease does not differ from him who guards his eyes by not seeing, and his voice by not speaking
English (LSJ)
ἡ,
A herd of cattle, h.Merc.498, Hes.Th.445, Hdt.1.114.
II tending of cattle, A.R.1.627 (pl.).
III perhaps = βουκολεῖον, Crates Gramm. ap. Ath.6.235c.
IV = κακολογία, Hsch.
Spanish (DGE)
-ας, ἡ
• Alolema(s): βουκολίη Hsch.
I rebaño de ganado vacuno, boyada Hes.Th.445.
II abstr.
1 pastoreo, apacentamiento de las boyadas βουκολίας τ' ἐπέτελλεν y le encomendó el pastoreo de sus boyadas, h.Merc.498, cf. A.R.1.627.
2 β.· κακολογία Hsch.
III local
1 establo de ganado vacuno, boyera o quizá simplemente pasto Hdt.1.114, Stud.Pal.10.252.11 (VI d.C.).
2 el Establo prob. sede (o una de sus dependencias) del ἄρχων βασιλεύς en Atenas, Crates Gr.Fr.66a (cf. Βουκόλιον).
German (Pape)
[Seite 456] ἡ, Rinderheerde, H. h. Merc. 498; Hes. Th. 346; Her. 1, 114 (od. Stall?); Crat. bei Ath. VI, 235 c; allgemein, Vermögen?
French (Bailly abrégé)
ας (ἡ) :
troupeau de gros bétail (pê étable).
Étymologie: βουκόλος.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
βουκολία -ας, ἡ βουκολέω kudde runderen.
Russian (Dvoretsky)
βουκολία: ион. βουκολίη ἡ стадо крупного рогатого скота HH, Hes., Her.
Greek (Liddell-Scott)
βουκολία: ἡ, ἀγέλη βοῶν, Ὕμ. Ὁμ. εἰς ἑρμ. 498, Ἡσ. Θ. 445. ΙΙ. σταῦλος βοῶν, βούσταθμος, Ἡροδ. 1. 114.
Greek Monolingual
βουκολία, η (Α) βουκόλος
1. αγέλη βοδιών
2. στάβλος.
Greek Monotonic
βουκολία: ἡ,
I. κοπάδι βοδιών, σε Ομηρ. Ύμν., Ησίοδ.
II. στάβλος αγελάδων, παχνί, χώρισμα στάβλου, σε Ηρόδ.
