καταρνέομαι
Οὐ γὰρ ἀργίας ὤνιον ἡ ὑγίεια καὶ ἀπραξίας, ἅ γε δὴ μέγιστα κακῶν ταῖς νόσοις πρόσεστι, καὶ οὐδὲν διαφέρει τοῦ τὰ ὄμματα τῷ μὴ διαβλέπειν καὶ τὴν φωνὴν τῷ μὴ φθέγγεσθαι φυλάττοντος ὁ τὴν ὑγίειαν ἀχρηστίᾳ καὶ ἡσυχίᾳ σῴζειν οἰόμενος → For health is not to be purchased by idleness and inactivity, which are the greatest evils attendant on sickness, and the man who thinks to conserve his health by uselessness and ease does not differ from him who guards his eyes by not seeing, and his voice by not speaking
English (LSJ)
deny strongly, persist in denying, φῄς, ἢ καταρνῇ μὴ δεδρακέναι τάδε; S.Ant.442, cf. PFlor.181.5 (iii A.D.).
German (Pape)
[Seite 1374] läugnen, φὴς ἢ καταρνεῖ μὴ δεδρακέναι τάδε Soph. Ant. 438.
French (Bailly abrégé)
καταρνοῦμαι;
nier, renier.
Étymologie: κατά, ἀρνέομαι.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
κατ-αρνέομαι (categorisch) ontkennen.
Russian (Dvoretsky)
καταρνέομαι: отрицать: φῂς ἢ καταρνῇ μὴ δεδρακέναι τάδε; Soph. ты признаешь или отрицаешь, что сделал это?
Greek Monotonic
καταρνέομαι: μέλ. -ήσομαι, αρνούμαι σθεναρά, εμμένω στην άρνηση, σε Σοφ.
Greek (Liddell-Scott)
καταρνέομαι: ἀρνοῦμαι ἰσχυρῶς, ἐπιμένω ἀρνούμενος, μετ’ ἀπαρεμ. καὶ τοῦ μή, φῂς ἢ καταρνεῖ μὴ δεδρακέναι τάδε; Σοφ. Ἀντ. 442.
