κώμαρχος

English (LSJ)

ὁ,
A comarch, head of a band of revellers (κῶμος), Πολέμων 1.45 (Attica, iv B.C., pl.).
II = κωμάρχης, (leader of a village, head of a village) PCair.Zen.379.15 (iii B.C.), PTeb.43.8 (ii B.C.), Poll.9.11:—hence Com. Patron. κωμαρχίδης, Ar.Pax 1142.

German (Pape)

[Seite 1544] ὁ, dasselbe, Poll. 9, 11.

Greek Monolingual

(I)
κώμαρχος, ὁ (Α)
αρχηγός κώμου.
[ΕΤΥΜΟΛ. < κῶμος + -αρχος (πρβλ. θήραρχος, φρούραρχος)].
(II)
κώμαρχος, ὁ (Α)
κωμάρχης.
[ΕΤΥΜΟΛ. < κώμη + -αρχος].