λαχή
From LSJ
Μακάριος, ὅστις μακαρίοις ὑπηρετεῖ → Beatus ille, cui beatus imperat → Glückselig, wer im Dienste bei Glücksel'gen steht
German (Pape)
[Seite 20] ἡ (λαχαίνω), das Graben, τάφων πατρῴων λαχαί Aesch. Spt. 897. ἡ (λαχεῖν), = λῆξις, λάχος, VLL.
French (Bailly abrégé)
ῆς (ἡ) :
fosse, trou creusé.
Étymologie: DELG cf. λάχανον.
Par. λάκκος.
Russian (Dvoretsky)
λᾰχή: ἡ λαχαίνω ров, яма, v. l. λάχη ἡ λαγχάνω удел, участь, жребий: τάφων πατρῴων λάχαι или λαχαί Aesch. удел (детей Эдипа) - отцовские могилы.
Middle Liddell
λᾰχή, ἡ, = λῆξις,]
allotment, τάφων πατρῴων λαχαί a share in their fathers' tombs, Aesch.
