μελεόφρων

English (LSJ)

ὁ, ἡ, gen. ονος, miserable-minded, E.IT854 (lyr.).

German (Pape)

[Seite 121] ον, unglücklich im Sinne, Eur. I. T. 854.

French (Bailly abrégé)

ων, ον ; gén. ονος;
dont l'esprit est soucieux, malheureux.
Étymologie: μέλεος, φρήν.

Russian (Dvoretsky)

μελεόφρων: 2, gen. ονος удрученный, несчастный Eur.

Greek (Liddell-Scott)

μελεόφρων: ὁ, ἡ, ὁ μέλεα, λύπης ἄξια φρονῶν, δυστυχής, Λατ. infelix animi, Εὐρ. Ι. Τ. 854.

Greek Monolingual

μελεόφρων, -ον (Α)
αυτός που έχει σκέψεις και φρονήματα αξιοθρήνητα, ο αξιοθρήνητος, ο δυστυχισμένος εξαιτίας τών σκέψεών του («ἐγὼ μέλεος οἶδ', ὅτε φάσγανον δέρᾳ θῆκέ μοι μελεόφρων πατήρ», Ευρ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < μέλεος «άθλιος, δυστυχής» + -φρων (< φρην, φρενός), πρβλ. ματαιόφρων].

Greek Monotonic

μελεόφρων: ὁ, ἡ (φρήν), αυτός που σκέφτεται μίζερα, κακόμοιρα, σε Ευρ.

Middle Liddell

μελεό-φρων, ονος, ὁ, ἡ, φρήν
miserable-minded, Eur.