μηδαμῆ

From LSJ

ψευδόμενος οὐδεὶς λανθάνει πολὺν χρόνον → nobody lies for a long time without being discovered

Source

German (Pape)

[Seite 169] und μηδαμᾶ (als correlat. zu πῇ auch μηδαμῇ geschrieben, ist eigtl. dat. zu μηδαμός), auf keinerlei Weise, keinesweges, durchaus nicht, in denselben Vrbdgn wie μή; so μηδαμῆ χάλα, Aesch. Prom. 98; μὴ φύγητε μηδαμῆ, Soph. Phil. 778; ὃ μηδαμῆ ἴσμεν, Plat. Theaet. 187 c; μὴ προσπαίζοντας μηδαμῇ μηδαμῶς οἰκέταις, Legg. VI, 777 e; εἰ δ' ἔστιν αὖ μηδαμῆ μηδαμῶς δυνατά, VII, 820 b; Xen. An. 7, 6, 29; πῶς ὑμᾶς οἷόντ' εἰδέναι τοὺς μηδαμῆ μηδαμῶς τοῦ πράγματος ἐγγύς, sc. ὄντας, Dem. 45, 38. – Bei Her. steht oft μηδαμᾶ, die eigentlich dor. Form, μὴ γενέσθαι μηδαμᾶ μέζονας ἀνθρώπους τῶν νῦν, 1, 68, εἶδον ὄψιν, τὴν μηδαμᾶ ὄφελον ἰδεῖν, 3, 65, u. öfter, immer mit der v. l. μηδαμά, die wohl vorzuziehen ist, da sie bei Dichtern unzweifelhaft ist und adverbialisch gebrauchter accus. plur. neutr. von μηδαμός ist, μηδάμ' ὁ πάντα νέμων θεῖτ' ἐμᾷ γνώμᾳ κράτος ἀντίπαλον ὁ Ζεύς, Aesch. Prom. 524, εὖ γὰρ τόδ' ἴσθι, μηδάμ' ἡμέρᾳ μιᾷ πλῆθος τοσουτάριθμον ἀνθρώπων θανεῖν, Pers. 423; τὸ μηδαμὰ λῆγον ἄκουσμ' ἀκοῦσαι, Soph. O. C. 519, vgl. 1106. 1695: Ar. Th. 1162; auch bei sp. D., wie Leon. Tar. 75 (VII, 660). Vgl. Reisig enarr. O. C. 508.

Greek Monotonic

μηδᾰμῆ: ή μηδᾰμά (βλ. οὐδαμῆ), επίρρ. του μηδαμός, με κανένα τρόπο, σε καμία περίπτωση, σε Ηρόδ., Αισχύλ. κ.λπ.

Russian (Dvoretsky)

μηδᾰμῆ: и μηδᾰμῇ adv. никак, никоим образом, совершенно не (ὅ μ. ἴσμεν Plat.): κωλύοντες μ. τὰ ἐπιτήδεια πορίζεσθαι Xen. совершенно не давая запасаться пищей.

Middle Liddell

[adverb of μηδαμός,] [v. οὐδαμῆ
in no wise, not at all, Hdt., Aesch., etc.

English (Woodhouse)

by no means

⇢ Look up on Google | Wiktionary | LSJ full text search (Translation based on the reversal of Woodhouse's English to Ancient Greek dictionary)