προσπλέω

English (LSJ)

fut. -πλεύσομαι: Ion. pres. προσπλώω only as v.l. in Hdt.8.6: aor. προσέπλωσα Arr.Ind.39.4:—sail towards or against, Hdt.l.c., 9.96, al., Th.1.47, X.Cyr.6.2.10, etc.; τινι against one, Th. 2.83; ἐν πλοίῳ π. D.23.78; of ships, X.HG6.2.33.

German (Pape)

[Seite 778] (s. πλέω), noch dazu hinan-, heranschiffen, bes. gegen den Feind; Her. 7, 194; Thuc. 2, 83 u. öfter, wie Xen.; προσπλεύσας ἐν πλοίῳ, Dem. 23, 78; Sp.

French (Bailly abrégé)

naviguer vers ou contre, τινι.
Étymologie: πρός, πλέω.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

προσ-πλέω afvaren op, met dat.

Russian (Dvoretsky)

προσπλέω: ион. προσπλώω подплывать, приплывать (τινι Thuc.; ἐν πλοίῳ Dem.; sc. πρὸς Λιβύην Arst.).

Greek (Liddell-Scott)

προσπλέω: μέλλ. -πλεύσομαι· Ἰωνικ. ἐνεστ. προσπλώω Ἡρόδ. 8. 6., 9. 96· ἀόρ. προσέπλωσα 5. 98· ὅθεν διορθωτέον ἐν 2. 5., 7. 194. Πλέω πρός τινα ἢ κατά τινος, Ἡρόδ. ἔνθ’ ἀνωτ., Θουκ. 1. 47, Ξεν. κλπ.· τινι, ἐναντίον τινός, Θουκ. 2. 83· πρ. ἐν πλοίῳ Δημ. 646. 10· ἐπὶ πλοίων, Ξεν. Ἑλλ. 6. 2, 33.

Greek Monolingual

και ιων. τ. προσπλώω Α
πλέω προς κάποιον ή πλέω εναντίον κάποιου.

Greek Monotonic

προσπλέω: μέλ. -πλεύσομαι· Ιων. ενεστ. -πλώω, αόρ. αʹ προσέπλωσα· πλέω προς ή εναντίον κάποιου, σε Ηρόδ., Θουκ. κ.λπ.· τινί, εναντίον κάποιου, σε Θουκ.· λέγεται για πλοία, σε Ξεν.

Middle Liddell

fut. -πλεύσομαι ionic pres. -πλώω aor.1 προσέπλωσα
to sail towards or against, Hdt., Thuc., etc.; τινί against one, Thuc.; of ships, Xen.

Lexicon Thucydideum

adnavigare, aduehi, to sail to, be conveyed to, 1.47.1, 1.50.5, 2.30.1. 2.83.3. 2.83.3 [vulgo commonly προσπίπτοιεν] 3.80.2. 3.81.2. 4.8.3. 4.25.4, 4.57.1. 6.50.4. 7.2.1. 7.4.7. 7.25.1. 7.25.7. 7.38.1, 7.74.2. 8.10.2. 8.14.2. 8.19.2. 8.41.3. 8.91.2.