dedisco
Κέρδος πονηρὸν μηδέποτε βούλου λαβεῖν → Ex non honesto lucra sectari cave → Hab nie den Wunsch, unredlichen Gewinn zu ziehn
Latin > English
dedisco dediscere, dedidici, - V TRANS :: unlearn, forget, put out of one's mind; lose the habit of, forget (how to)
Latin > English (Lewis & Short)
dē-disco: dĭdĭci, 3,
I v. a., to unlearn, to forget, sc. what one has learned (rare, but class.).
(a) With acc.: qui, quod didicit, id dediscit, Plaut. Am. 2, 2, 56; cf.: multa oportet discat atque dediscat, Cic. Quint. 17 fin.; so, haec verba, id. Brut. 46, 171; cf. id. de Or. 3, 24, 93: nomen disciplinamque populi Romani, * Caes. B. C. 3, 110: sermonem, Quint. 1, 1, 5: cordaque languentem dedidicere metum, Claud. Praef. Rapt. Pros. 1, 10: dedidicit jam pace ducem, has unlearned the general, i. e. lost his military character, Luc. 1, 131: dedisce captam, Sen. Troad. 887.—Prov.: dediscit animus sero quod didicit diu, id. ib. 631.—
(b) With inf.: (eloquentia) loqui dedisceret, Cic. Brut. 13, 51; so loqui, Ov. Tr. 3, 14, 46: amare, id. R. Am. 297 al.
Latin > French (Gaffiot 2016)
dēdiscō,¹² dĭdĭcī, ĕre, tr., désapprendre, oublier ce qu’on appris : aliquid Cic. Quinct. 56, désapprendre qqch., cf. Cic. Br. 171 ; Cæs. C. 3, 110, 2 ; loqui Cic. Br. 51, ne plus savoir parler || [poét.] dedidicit jam pace ducem Luc. 1, 131, il a désappris déjà dans la paix le métier de chef ; dedisce captam Sen. Troad. 884, oublie la captivité.
Latin > German (Georges)
dē-dīsco, didicī, ere = ἀπομανθάνω, verlernen, sich abgewöhnen (Ggstz. discere), a) im allg.: haec verba, Cic.: nomen disciplinamque populi Romani, Caes.: qui quod didicit, id dediscit, Plaut.: in quo nihil discitur aut omnino dediscitur, Lact.: dediscendae tibi sunt sportellae et artolagani tui, Cic. – m. Abl. wodurch? alqd dediscere paene discendo, Cic.: intrat amor mentes usu; dediscitur usu, Ov. – mit folg. Infin., eloquentia loqui paene dediscit, Cic.: dedidici Latine loqui, Ov.: qui mori didicit, servire dedidicit, Sen.: aegre dediscis amare, Ov.: Ggstz. meditari condiscere, loquitari dediscere, Apul. flor. 15. p. 19, 13 Kr. – b) insbes. = vergessen, dedidicit iam pace (im Fr.) ducem, Lucan. 1, 131: dedisce captam, Sen. Tro. 894.
