Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

queror

From LSJ

Latin > English

queror queri, questus sum V DEP :: complain; protest, grumble, gripe; make formal complaint in court of law

Latin > English (Lewis & Short)

quĕror: questus, 3,
I v. dep. a. and n. Sanscr. root, c?*!vas-, to sigh.
I Lit.
   A In gen., to complain, lament, bewail (class.).
   (a)    With acc.: suas fortunas, to bewail one's fate, Plaut. As. 3, 1, 12: suum fatum, Caes. B. G. 1, 39, 4: injuriam, Cic. Att. 5, 8, 2: omnia, id. Fl. 24: fortunam, Ov. M. 15, 493: nova monstra, Hor. C. 1, 2, 6 al.: labem atque ignominiam rei publicae, Cic. Imp. Pomp. 12, 33.—
   (b)    With de: queritur de Milone per vim expulso, Cic. Att. 9, 14, 2: de injuriis alicujus, id. Fam. 1, 4, 3.—
   (g)    With cum: quererer tecum, atque expostularem, ni, I would complain to you, Cic. Fam. 3, 10, 7: cum patribus conscriptis, Liv. 35, 8: cum deo, quod, Cic. Ac. 2, 25, 81; Vell. 2, 130, 3: tecum inconsideratae pietatis queror, Sen. Contr. 4, 27, 2.—
   (d)    With apud: apud novercam, Plaut. Ps. 1, 3, 80: apud aliquem per litteras, Cic. Att. 5, 21, 13.— (ε) With dat.: nec quereris patri? nor complain to your father? Juv. 2, 131.— (ζ) With obj.-clause: ne querantur se relictas esse, Cic. Tusc. 5, 5, 14.—(η) With quod: legatos miserunt Athenas questum, quod, etc., Nep. Chabr. 3, 1: queri libet, quod in secreta nostra non inquirant principes, Plin. Pan. 68, 8; cf.: quereris super hoc, quod non mittam carmina, Hor. Ep. 2, 2, 24. —(θ) With pro: haec pro re publicā, in behalf of, in the name of the State, Cic. de Or. 2, 48, 198.— (ι) Absol.: nisi omni tempore, quod mihi lege concessum est, abusus ero, querere, Cic. Verr. 2, 1, 9, § 25: non injuste, Vell. 2, 40, 6.—
   B In partic., to make a complaint before a court: de proconsulatu alicujus, Plin. Ep. 3, 4, 2.—
II Transf., of animals and things that utter a plaintive sound. Of apes: queri rauco stridore, Ov. M. 14, 100.— Of the owl, Verg. A. 4, 463. — In gen., of the song of birds, to complain, lament, to coo, warble, sing, Hor. Epod. 2, 26: dulce queruntur aves, Ov. Am. 3, 1, 4.—Of a musical instrument: flebile nescio quid queritur lyra, Ov. M. 11, 52; Hor. C. 2, 13, 24.

Latin > French (Gaffiot 2016)

quĕror,⁷ questus sum, quĕrī, tr., se plaindre :
1 [avec acc.] suum fatum Cæs. G. 1, 39, 4, se plaindre de sa destinée, cf. Cic. Att. 5, 8, 2 ; ignominiam rei publicæ Cic. Pomp. 33, déplorer la honte subie par l’État || [avec de ] de Milone per vim expulso Cic. Att. 9, 14, 2, se plaindre de ce que Milon ait été banni par des mesures violentes, cf. Cic. Fam. 1, 4, 3 ; Phil. 2, 6 ; Verr. 2, 4, 113 || [avec prop. inf.] Cic. Tusc. 5, 14 ; Verr. 2, 5, 160 ; [avec quod ] Cic. Q. 3, 7, 4 ; Nep. Chabr. 3, 1, se plaindre de ce que || cum aliquo Cic. Fam. 3 ; 10, 7 ; apud aliquem Cic. Att. 5, 21, 13, se plaindre à qqn, auprès de qqn ; cum aliquo, quod Cic. Ac. 2, 81, se plaindre à qqn de
2 faire entendre des plaintes, des sons plaintifs : dulce queruntur aves Ov. Am. 3, 1, 4, les oiseaux font entendre de douces plaintes, cf. Virg. En. 4, 463 ; flebile nescio quid queritur lyra Ov. M. 11, 52, la lyre rend je ne sais quel accent plaintif
3 se plaindre en justice : Plin. Min. Ep. 3, 4, 2.

Latin > German (Georges)

queror, questus sum, querī (vgl. althochd. queran, neuhochd. »girren«), klagen, I) im allg., wie κινύρομαι, klagen, Klagetöne hören lassen, α) absol., v. Vögeln übh., klagend girren, Hor. u. Ov.: v. der Eule, kreischen, Verg.: v. Affen, winseln, Ov. – β) m. Acc. der Klage, des Klagetons, klagen, klagend anstimmen, hören lassen, v. Pers., questus haud faciles, Stat.: motura verba silices, so klägliche Worte sprechen, daß es Steine erbarmen möchte, Ov. – v. Vögeln, nullae dulce queruntur aves, Ov.: v. Saiteninstr., flebile nescio quid queritur lyra, Ov. – II) prägn., etw. beklagen, A) aus Schmerz usw., etw. bedauern, über etw. wehklagen, Ostiense incommodum atque illam labem atque ignominiam rei publicae, Cic. de imp. Pomp. 33: suum fatum, Caes. b. G. 1, 39, 4: fortunam suam, Ov. met. 15, 493: m. folg. quod (weil, daß), queri libet, quod in secreta nostra non inquirant principes nisi quos odimus, Plin. pan. 68, 8. – B) aus Unmut, Unwillen über Unbill, Unrecht, 1) über etw. klagen, sich beklagen, sich beschweren, Klage-, Beschwerde führen, a) übh.: α) m. bl. Acc. (s. Fabri Liv. 22, 43, 3): fortunas suas, Plaut.: iniurias, Cic.: omnia, Cic.: annonam, Liv.: indignam necem Maelii, Liv. – β) m. folg. Acc. u. Infin.: socios ad senatum questum flentes venisse, sese pecunias maximas exactos esse, Q. Metell. Num. fr.: querebatur, se tum exstingui, Cic.: illud queruntur in meis sententiis quasi desciscere me a pristina causa, Cic. – γ) m. folg. quod (weil, daß): queri cogimur, primum quod etc., Cic.: legatos miserunt Athenas questum, quod etc., Nep. (vgl. unten no. η). – δ) m. de u. Abl.: de iniuriis, Cic.: de Milone per vim expulso, darüber, daß M. usw., Cic.: de alterius superbia, Sen. – ε) mit super u. Abl. u. folg. quod (daß), quereris super hoc etiam, quod exspectata tibi non mittam carmina mendax, Hor. ep. 2, 2, 24 sq. – ζ) m. cum u. Abl. = mit jmd. hadern, jmd. anklagen, qu. cum alqo, Cic. u.a. (s. Matthiä Cic. Dei. 9. Kritz Vell. 2, 230, 3), cum deis, Vell.: cum fortuna, Sen. rhet.: cum fatis, Ov.: sua fata cum muto cinere, Tibull.: qu. cum deo, quod etc., Cic.: cum Caesaris ira, quod etc., Ov. – η) m. apud u. Akk. (= jmdm. gegenüber): apud novercam, Plaut.: apud senatum de alqo, quod (daß er usw.), Tac.: apud alqm de his occupationibus, Plin. ep.: apud alqm litteris de alcis moribus, Vopisc.: apud populum, quod (daß) etc., Aur. Vict.: apud alqm per litteras m. folg. Acc. u. Infin., Cic. ad Att. 5, 21, 13. – θ) mit Dat. pers., queri patri, dem V. kl., beim V. sich beklagen, Iuven.: magno Tonanti, Stat. – m. Dat. pers. u. Acc. rei, Oceano furta mariti, Ov. – m. Dat. pers. u. de u. Abl., alci de iniuria, Eutr. – ι) m. pro u. Abl.: haec pro re publica (im Namen des St.), Cic. de or. 2, 198. – κ) absol.: querere, Cic.: querebar applorans tibi, Hor.: ne in occulto quidem queri audere, Caes. – b) gerichtl. klagen, de proconsulatu alcis, Plin. ep. 3, 4, 2. – 2) sich beklagend-, als Beschwerde vorbringen, ibi multa de mea sententia questus est Caesar, hat sich sehr beschwert, Cic. ep. 1, 9, 9: u. so ibi multa de ignavia eorum questus, Sall. Cat. 37, 4. – / Futur. querebuntur, Herm. Pastor 3, 10, 3 Pal.

Latin > Chinese

queror, reris, estus sum, eri. d. 3. :: 抱怨。尤。— id vel de eo mihi vel apud me 向我抱怨此事。Multa de mea sententia questus est ei 于其前多怨吾意。