ῥοά
τὸ κατὰ τὴν τῆς αὑτοῦ ψυχῆς ἐπίταξιν τὰ γιγνόμενα γίγνεσθαι, μάλιστα μὲν ἅπαντα, εἰ δὲ μή, τά γε ἀνθρώπινα → the desire that, if possible, everything,—or failing that, all that is humanly possible—should happen in accordance with the demands of one's own heart
English (LSJ)
German (Pape)
[Seite 846] ἡ, dor. = ῥοή, Pind. ἡ, = ῥοιά, der Granatapfel; Pind. frg. 329; Plat. Legg. VIII, 845 b; Ar. Vesp. 1268; auch der Granatbaum, Sp. – Att. ῥόα betont.
French (Bailly abrégé)
2c. ῥοιά.
Russian (Dvoretsky)
ῥοά:
I ἡ дор. = ῥοή.
II v.l. ῥόα ἡ дор. = ῥοιά.
Greek (Liddell-Scott)
ῥοά: ἡ, Δωρ. ἀντὶ ῥοή, ὃ ἴδε, Πίνδ.
English (Slater)
ῥοά (-αί, -ᾶν, -αῖσι（ν), -άς.)
a stream, current ὕδατος ὥτε ῥοὰς φίλον ἐς ἄνδρ' ἄγων κλέος ἐτήτυμον αἰνέσω (N. 7.62) παρ' Ἰσμηνοῦ ῥοᾶν (Bergk: ῥοὰν codd.) (N. 11.36) Μέλ[ανό]ς τε ῥοαὶ (Wil.: τε ποταμοῦ ῥοαὶ Π.) fr. 70. 2 ἰδίᾳ τ ἐρεύνασε τεναγέων ῥοάς (N. 3.25)
b met. προμαθείας δ' ἀπόκινται ῥοαί (join προμαθείας ῥοαί) (N. 11.46) met. of song, cf. (N. 7.62) supra, ῥοαὶ δ' ἄλλοτ ἄλλαι εὐθυμιᾶν τε μέτα καὶ πόνων ἐς ἄνδρας ἔβαν (O. 2.33) εἰ δὲ τύχῃ τις ἔρδων, μελίφρον' αἰτίαν ῥοαῖσι Μοισᾶν ἐνέβαλε (N. 7.11) ἀμνάμονες δὲ βροτοί, ὅ τι μὴ σοφίας ἄωτον ἄκρον κλυταῖς ἐπέων ῥοαῖσιν ἐξίκηται ζυγέν (I. 7.19) ]ροαι δὲ Μοισαι[ ?fr. 334a. 3.
