Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

turbulentus

From LSJ

Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη. Τὸ δὲ ἡττᾶσθαι αὐτὸν ὑφ' ἑαυτοῦ πάντων αἴσχιστόν τε ἅμα καὶ κάκιστον. → Τo conquer yourself is the first and best victory of all, while to be conquered by yourself is of all the most shameful as well as evil

Plato, Laws, 626e

Latin > English

turbulentus turbulenta -um, turbulentior -or -us, turbulentissimus -a -um ADJ :: violently disturbed, stormy, turbulent; unruly, riotous; w/violent unrest

Latin > English (Lewis & Short)

turbŭlentus: a, um, adj. turba,
I full of trouble or commotion.
I Pass., restless, agitated, confused, disturbed, boisterous, stormy, tempestuous (class.; syn. tumultuosus): tempestas, stormy, Cic. Verr. 2, 5, 10, § 26; Plaut. Rud. 4, 4, 143; Auct. B. Alex. 45, 2: loci Neptunii, Plaut. Mil. 2, 5, 3: aqua, turbid, muddy, Phaedr. 1, 1, 5: atomorum turbulenta concursio, confused, Cic. Fin. 1, 6, 20: est igitur quiddam turbulentum in hominibus singulis, id. Rep. 3, 35, 49 (Non. 301, 6): res publica, id. Fam. 12, 10, 3: heu edepol res turbulentas! Plaut. Ep. 1, 1, 68: praeda, id. Rud. 4, 4, 142: ea sunt et turbulenta et temeraria et periculosa, Cic. Caecin. 12, 34: errores, id. N. D. 2, 28, 70: animi, stirred up, aroused, excited, id. Tusc. 4, 5, 9.—Comp.: turbulentior inde annus excepit, Liv. 2, 61, 1.—Sup.: turbulentissimum tempus (opp. tranquillissimum), Cic. Pis. 15, 33; id. Fam. 9, 1.—
II Act., making trouble, troublesome, turbulent, factious, seditious: turba plerumque est turbulenta, Varr. ap. Gell. 13, 11, 3: P. Decius fuit ut vita sic oratione etiam turbulentus, Cic. Brut. 28, 108: seditiosus civis et turbulentus, id. de Or. 2, 11, 48: turbulenti et mali cives, id. ib. 2, 31, 135: tribuni, Tac. H. 2, 38: contiones, Cic. Att. 4, 3, 4; Quint. 5, 13, 39: consilia Antonii, Cic. Att. 15, 4, 1: minae populi, Quint. 2, 20, 8.— Sup.: tribuni plebis, Caes. B. C. 1, 5: leges, Suet. Caes. 16.—Hence, adv.: turbŭlen-tē, in a turbulent manner, confusedly, tumultuously, boisterously, with violence (cf. also turbulenter).
   (a)    Form turbulente: qui non turbulente humana patiantur, without agitation, composedly, Cic. Tusc. 4, 28, 60: se gerere, Dig. 48, 19, 28, § 3.—
   (b)    Form turbulenter: nihil turbulenter, nihil temere facere, Cic. Fam. 2, 16, 7.—Comp.: egit de Caepione turbulentius, Cic. Part. Or. 30, 105.—Sup.: regere, Sid. Ep. 2, 13 med.>

Latin > French (Gaffiot 2016)

turbŭlentus,¹¹ a, um (turba),
1 troublé, agité, en désordre : illa atomorum turbulenta concursio Cic. Fin. 1, 20, cette rencontre désordonnée des atomes ; turbulenta tempestas Cic. Verr. 2, 5, 26, temps orageux ; turbulentior annus Liv. 2, 61, 1, année plus troublée ; turbulentissimum tempus Cic. Pis. 33, l’époque la plus orageuse ; animi turbulenti Cic. Tusc. 4, 9, les âmes que troublent les passions
2 qui trouble, qui cause du désordre, turbulent, remuant, factieux : seditiosus civis et turbulentus Cic. de Or. 2, 48, citoyen séditieux et remuant, cf. Cic. de Or. 2, 135 ; contiones turbulentæ Cic. Att. 4, 3, 4, harangues séditieuses || errores turbulenti Cic. Nat. 2, 70, erreurs pernicieuses.

Latin > German (Georges)

turbulentus, a, um (turba), unruhig, bewegt, beunruhigt, stürmisch, I) eig.: tempestas, stürmisch, Cic.: aqua, getrübt, Phaedr.: corcursio atomorum, verwirrt, ungeordnet, Cic.: quartum genus (Menschenklasse) est varium et muixtum et turbulentum, ist ein buntscheckiges u. verworrenes Gemisch, Cic. – II) übtr.: A) passiv = unruhevoll, voll Wirren, stürmisch, sturmerregt, res (Ggstz. placatae), Cic.: res publica, Cic.: tribunatus, Cic.: animus, beunruhigt, Cic.: annus turbulentior, Liv.: turbulentissimum tempus meum, Cic. – B) aktiv = a) Unruhe erregend, unruhig, stürmisch, cives, Cic.: homines, Liv.: tribuni, Tac.: contio, Cic.: lex, Suet.: erat naturā turbulentus et inquietus, Gran. Lic. – b) verwirrend, errores, Cic. de nat. deor. 2, 70: error, Firm. de err. 17, 4.

Latin > Chinese

turbulentus, a, um. adj. c. s. :: 混。陰。紊亂。如亂。難堪。怒者。Turbulenta aqua 混水。