ἐξίπταμαι

συνετῶν μὲν ἀνδρῶν, πρὶν γενέσθαι τὰ δυσχερῆ, προνοῆσαι ὅπως μὴ γένηται· ἀνδρείων δέ, γενόμενα εὖ θέσθαι → it is the part of prudent men, before difficulties arise, to provide against their arising; and of courageous men to deal with them when they have arisen

Click links below for lookup in third sources:

Full diacritics: ἐξίπταμαι	Medium diacritics: ἐξίπταμαι	Low diacritics: εξίπταμαι	Capitals: ΕΞΙΠΤΑΜΑΙ
Transliteration A: exíptamai	Transliteration B: exiptamai	Transliteration C: eksiptamai	Beta Code: e)ci/ptamai

English (LSJ)

later form of ἐκπέτομαι, Arist.Fr.346, LXX Pr.7.10, Plu.2.90c, Jul.Or.2.101a.

[Seite 882] (s. ἵπταμαι), ausfliegen, ἐξίπτανται οἱ νεοσσοί Schol. Ar. Av. 769; Ath. IX, 389 b; – aor. ἐξέπτατ' οἴκων Eur. El. 944; s. übrigens ἐκπέταμαι.

3ᵉ sg. ao.2 ἐξέπτατο;
s'envoler.
Étymologie: ἐξ, ἵπταμαι.

ἐξίπτᾰμαι: (3 л. sing. aor. 1 ἐξέπτατο, aor. 2 ἐξέπτη) вылетать, улетать Hes., Eur., Arst., Plut.

ἐξίπταμαι: μεταγεν. τύπος τοῦ ἐκπέτομαι, Ἀριστ. Ἀποσπ. 270, κτλ.

ἐξίπταμαι (AM)
πετώ μακριά ή πετώ προς τα έξω («ἤ ποιεῖ νέων ἐξίπτασθαι καρδίας», ΠΔ).
[ΕΤΥΜΟΛ. < εξ + ίπταμαι «πετώ»].