ὁμαλής

English (LSJ)

ές,

   A level, even, of the ground, Pl.Criti.118a ; τὰ ὁ. level ground, X.Cyn. 2.7, Arist.Pr.880b15 ; in Archit., ὀρθὸν καὶ ὁ. IG22.1668.63 ; πεσεῖν εἰς ὁμαλές fall on flat ground, Arist.Pr.913b9 ; of surfaces, smooth, νεφροί Id.PA671b7 ; of certain plants, Thphr.HP1.5.3 ; σωροὶ παράλληλοι καὶ ὁ. Plu.Lyc.8.    2 equable, even, [κίνησις] Arist.Ph.228b28, cf. 223b21, al. ; of music, Id.Pr.918a12 ; ἀραιότης, παρεκτάσεις, v.l. for ὁμαλός in Epicur.Ep.2pp.49,53 U.    3 of condition, δίαιτα Aristox.Fr.Hist.15, cf. Plu.Lyc.8.    4 for Adv. ὁμαλῶς v. ὁμαλός.

German (Pape)

[Seite 329] ές, gleich, eben, vom Boden; im Ggstz von ὄρθιον, Xen. An. 4, 6, 12; λεῖον καὶ ὁμαλὲς πεδίον, Plat. Critia. 118 a; Sp.

Greek (Liddell-Scott)

ὁμᾰλής: -ές, ἐπίπεδος, ὁμαλός, ἐπὶ τοῦ ἐδάφους, Πλάτ. Κριτί. 118Α, Ἀριστ. κτλ.· τὰ ὁμαλῆ, ἔδαφος ὁμαλόν, Ξεν. Κυν. 2, 7, κλ.· πεσεῖν εἰς ὁμαλές, εἰς ἐπίπεδον ἔδαφος, Ἀριστ. Προβλ. 16. 4, 2· - ἐπὶ ἐπιφανείας, λεῖος, νεφροὶ ὁ αὐτ. π. Ζ. Μορ. 3. 9, 4· ἐπί τινων φυτῶν, Θεοφρ. π. Φυτ. Ἱστ. 1. 5, 3. 2) ἐπὶ κινήσεως, ὁμαλός, τακτικός, Ἀριστ. Φυσ. 5. 4, 16, πρβλ. 4. 14, 8, κ. ἀλλ.· ἐπὶ μουσικῆς, ὁ αὐτ. ἐν Προβλ. 19. 6. 3) ἐπὶ τῆς ἐσθῆτος κλ., καὶ δὴ καὶ περὶ τῆς ἐσθῆτος καὶ τῆς λοιπῆς διαίτης ὅπως ᾖ ὁμαλής Ἀθήν. 446Β. - Τὰ Ἀντίγραφα τοῦ Ἀριστ. Προβλ. 26. 58, κτλ. συνεχῶς ποικίλλουσι μεταξὺ τῶν τύπων ὁμαλὴς καὶ ὁμαλός, πρβλ. Λοβ. Φρύνιχ. 185.

French (Bailly abrégé)

ής, ές :
uni, càd :
1 qui offre une surface plane ; τὸ ὁμαλές ou τὰ ὁμαλῆ, plaine;
2 fig. semblable, égal, d’égale mesure.
Étymologie: ὁμός.

Greek Monolingual

ὁμαλής, -ές (Α)
1. (για το έδαφος) επίπεδος, ομαλός («ἀνελθόντι ὁμαλής ἐστιν ὁ λόφος καὶ ἐπίπεδος», Παυσ.)
2. (για τους νεφρούς) γλιστερός
3. (για φύλλωμα) λείος
4. (για κίνηση) ισοταχής
5. (για συνθήκες ζωής) μη υπερβολικός, μέτριος, μετρημένος
6. (για περιουσία) ίσος («καὶ ζῆν μετ' ἀλλήλων ἅπαντας ὁμαλεῑς καὶ ίσοκλήρους τοῑς βίοις γενομένους», Πλούτ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὁμαλός, κατά τα επίθ. σε -ής, -ές].