παράσημο

Greek Monolingual

το / παράσημον και δωρ. τ. παράσαμον, ΝΑ
νεοελλ.
τιμητικό διακριτικό σύμβολο ή μετάλλιο, συνήθως από χρυσό ή άργυρο και σε σχήμα σταυρού ή άστρου, το οποίο απονέμεται από την πολιτεία ή από κρατικούς οργανισμούς ή ιδρύματα ως ηθική αμοιβή εξαιρετικών υπηρεσιών προς το έθνος και την κοινωνία και ειδικότερα στην άμυνα της χώρας, στις επιστήμες, στα γράμματα, στις καλές τέχνες
αρχ.
1. διακριτικό σημάδι κάθε είδους, όπως σύμβολο, σημαία πλοίου, έμβλημα πόλεως, αξιωματούχων, στρατιωτών, πατρικίων και πληβείων
2. χαρακτηριστικό γνώρισμα («τὰ τοῡ πένθους παράσημα» — ο ρουχισμός και τα ενδεικτικά σημάδια που φέρει αυτός που πενθεί)
3. σημείωση στο περιθώριο
4. επιγραφή ή ενδεικτική παράσταση
5. ένδειξη, υπόδειξη, σημείο
6. σύνθημα
7. φρ. «παράσημα σωματικά» — ενδείξεις, σημάδια γέννησης.
[ΕΤΥΜΟΛ. Ουσιαστικοποιημένος τ. του ουδ. του επιθ. παράσημος.