ἐπάν: Difference between revisions
(12) |
(4) |
||
Line 27: | Line 27: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[ἐπάν]] (AM)<br /><b>(σύνδ.)</b><br /><b>1.</b> [[αφού]], όταν, [[ευθύς]], [[μόλις]] («ἐπὰν δὲ δοκιμασθῶσιν οἱ ἔφηβοι», <b>Αριστοτ.</b>)<br /><b>2.</b> (με ευκτ.) στην [[περίπτωση]] που, εάν [[τυχόν]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> [[επεί]] «όταν» <span style="color: red;">+</span> <i>αν</i> <b>(δυνητ.)</b>]. | |mltxt=[[ἐπάν]] (AM)<br /><b>(σύνδ.)</b><br /><b>1.</b> [[αφού]], όταν, [[ευθύς]], [[μόλις]] («ἐπὰν δὲ δοκιμασθῶσιν οἱ ἔφηβοι», <b>Αριστοτ.</b>)<br /><b>2.</b> (με ευκτ.) στην [[περίπτωση]] που, εάν [[τυχόν]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> [[επεί]] «όταν» <span style="color: red;">+</span> <i>αν</i> <b>(δυνητ.)</b>]. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''ἐπάν:''' σύνδ., μεταγεν. [[τύπος]] του [[ἐπήν]]. | |||
}} | }} |
Revision as of 21:00, 30 December 2018
English (LSJ)
Conj., later form of ἐπήν (v.
A ἐπεί A. 11), Arist.Ath.42.2, Thphr.Char.24.10, IG22.1298.18 (iii B.C.), Plb.2.2.9, Agatharch.32, Str.10.4.20, etc.: c. ind. in late Greek, ἐπὰν ἑάλω Sch.Luc.Peregr. 9 [ᾱ Men.223.2, Alex.269.]
German (Pape)
[Seite 899] (= ἐπεὶ ἄν), ion. ἐπεάν, ep. ἐπήν, was sich auch Eur. Herc. Fur. 1356 Ar. Av. 983 im Orakel bei Thuc. 5, 47 Xen. Cyr. 3, 2, 1 u. sonst noch einzeln bei Sp., wie Matth. 2, 8 findet, = dem im Att. gebräuchlicheren ἐπειδάν, welches zu vergleichen; nachdem, sobald; c. conj., Hom. Od. 14, 130; Her. 2, 40 ll. d., in den anderen Stellen ἐπεάν); in indirecter Rede, ὑπέσχετο δώσειν –, ἐπὰν εἰς Βαβυλῶνα ἥκωσι, wenn sie nach B. gekommen sein würden, Xen. An. 1, 4, 13, vgl. 4, 6, 9 Hell. 1, 1, 29. – Hom. vrbdt es auch mit dem optat., theils bei wiederholten Handlungen, ἀλλύεσκεν, ἐπὴν δαΐδας παραθεῖτο, Od. 2, 105, vgl. 19, 150. 24, 140, theils in indirekter Rede, τεύξεσθαι μέγα δόρπον (ἀνώγοιμι ἄν), ἐπὴν τισαίμεθα λώβην, Il. 19, 208.
Greek (Liddell-Scott)
ἐπάν: σύνδεσμ., μεταγν. τύπος τοῦ ἐπήν· ἴδε ἐπεὶ Α. ΙΙ.
French (Bailly abrégé)
conj.
après que.
Étymologie: ἐπεί, ἄν.
English (Strong)
from ἐπί and ἄν; a particle of indefinite contemporaneousness; whenever, as soon as: when.
English (Thayer)
conjunction (from ἐπεί and ἄν), after, when: with the subjunctive present Klotz ad Devar. 2:2, p. 547.
Greek Monolingual
ἐπάν (AM)
(σύνδ.)
1. αφού, όταν, ευθύς, μόλις («ἐπὰν δὲ δοκιμασθῶσιν οἱ ἔφηβοι», Αριστοτ.)
2. (με ευκτ.) στην περίπτωση που, εάν τυχόν.
[ΕΤΥΜΟΛ. επεί «όταν» + αν (δυνητ.)].