ἀνεπιτήδευτος: Difference between revisions
τὸν ἀπὸ γραμμᾶς κινεῖν λίθον → move one's man from this line, move a piece from this line, try one's last chance, make a last ditch effort
(3) |
(1) |
||
Line 27: | Line 27: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''ἀνεπιτήδευτος:''' -ον ([[ἐπιτηδεύω]]),<br /><b class="num">I.</b> φτιαγμένος [[χωρίς]] [[φροντίδα]] ή [[σχέδιο]], [[απλός]], [[άτεχνος]], σε Λουκ.<br /><b class="num">II.</b> [[αδοκίμαστος]], [[άπειρος]], μη εξασκημένος, σε Θουκ., Πλούτ. | |lsmtext='''ἀνεπιτήδευτος:''' -ον ([[ἐπιτηδεύω]]),<br /><b class="num">I.</b> φτιαγμένος [[χωρίς]] [[φροντίδα]] ή [[σχέδιο]], [[απλός]], [[άτεχνος]], σε Λουκ.<br /><b class="num">II.</b> [[αδοκίμαστος]], [[άπειρος]], μη εξασκημένος, σε Θουκ., Πλούτ. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἀνεπιτήδευτος:''' <b class="num">1)</b> безыскуственный, естественный (sc. λόγοι Luc.);<br /><b class="num">2)</b> не приобретаемый искусственно: Ἀλκιβιάδῃ οὐδὲν ἦν ἀμίμητον οὐδ᾽ ἀνεπιτήδευτον Plut. Алкивиад всему подражал и все усваивал. | |||
}} | }} |
Revision as of 16:36, 31 December 2018
English (LSJ)
ον,
A made without care or design, artless, D.H. Comp.22, cf. 25, Onos.10.3, Luc.Hist.Conscr.44. Adv. -τως Phld. Rh.1.156 S., D.H.Lys.8, Luc.Pisc.12. II unpractised, untried, οὐδέν ἀμίμητον οὐδ' ἀ. Plu.Alc.23. Adv. -τως, γλώττης οὐκ ἀ. εἶχεν Philostr.VA7.27.
German (Pape)
[Seite 225] ungekünstelt, ungesucht, Luc. Hist. scrib. 44; καὶ ἀφελές D. Hal. C. V. 22; – nicht durch Kunst zu erreichen, Plut. Alc. 23.
Greek (Liddell-Scott)
ἀνεπιτήδευτος: -ον, ὁ ἄνευ ἐπιτηδεύσεως, ἁπλοῦς, ἀπροσποίητος, ἀφελής, Διον. Ἁλ. περὶ Συνθ. Ὀνομ. 22, Λουκ. Πῶς δεῖ Ἱστ. Συγγράφ. 44: - Ἐπίρρ. -τως Διον. Ἁλ. σ. 468. ΙΙ. ὁ μὴ ἠσκημένος, ὁ μὴ δεδοκιμασμένος, οὐδὲν ἀμίμητον οὐδ’ ἀν. Πλουτ. Ἀλκ. 23.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 fait sans soin ou sans art;
2 à quoi l’on ne peut s’appliquer, qu’on ne peut entreprendre.
Étymologie: ἀ, ἐπιτηδεύω.
Spanish (DGE)
-ον
I 1no practicado οὐδὲν ἦν ἀμίμητον οὐδ' ἀνεπιτήδευτον Plu.Alc.23.
2 carente de práctica εἰς τέχνην Hsch.
3 subst. τὸ ἀ. descuido, falta de artificio o afectación en lit., D.H.Comp.97.11, 130.1, Luc.Hist.Cons.44, Syrian.in Hermog.1 p.12.5, en la conducta, M.Ant.7.60.
II adv. -ως
1 sin práctica γλώττης τε οὐκ ἀ. εἶχεν Philostr.VA 7.27.
2 sin arte o artificio ἀσ[ά] φεια γίνεται ... ἀ. Phld.Rh.1.156, ἀ. καὶ οὐ κατὰ τέχνην D.H.Lys.8, λέγεται D.H.Is.7, ἀ. περιστέλλουσα Luc.Pisc.12.
Greek Monolingual
-η, -ο (Α ἀνεπιτήδευτος, -ον)
ο χωρίς επιτήδευση, απροσποίητος, απλός
αρχ.
μη ασκημένος, μη δοκιμασμένος σε κάτι.
Greek Monotonic
ἀνεπιτήδευτος: -ον (ἐπιτηδεύω),
I. φτιαγμένος χωρίς φροντίδα ή σχέδιο, απλός, άτεχνος, σε Λουκ.
II. αδοκίμαστος, άπειρος, μη εξασκημένος, σε Θουκ., Πλούτ.
Russian (Dvoretsky)
ἀνεπιτήδευτος: 1) безыскуственный, естественный (sc. λόγοι Luc.);
2) не приобретаемый искусственно: Ἀλκιβιάδῃ οὐδὲν ἦν ἀμίμητον οὐδ᾽ ἀνεπιτήδευτον Plut. Алкивиад всему подражал и все усваивал.