κιννάμωμον: Difference between revisions
Ῥίζα γὰρ πάντων τῶν κακῶν ἐστιν ἡ φιλαργυρία → Root of all the evils is the love of money (Radix omnium malorum est cupiditas)
(5) |
(3) |
||
Line 24: | Line 24: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''κιννάμωμον:''' τό, κανέλλα, γλωσσικό [[δάνειο]] από τους Φοίνικες, σε Ηρόδ. | |lsmtext='''κιννάμωμον:''' τό, κανέλλα, γλωσσικό [[δάνειο]] από τους Φοίνικες, σε Ηρόδ. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''κιννάμωμον:''' τό<b class="num">1)</b> корица Her., Arst., NT, Diod., Plut.;<br /><b class="num">2)</b> киннамом (индийская птица, строящая гнездо из веточек корицы) Arst. | |||
}} | }} |
Revision as of 23:00, 31 December 2018
English (LSJ)
τό, = Hebr.
A [kudot ]innamon, a superior kind of cassia, Cinnamomum Cassia, Hdt.3.111, Thphr.HP9.5.1, PSI6.628 (iii B.C.), OGI 214.59 (Didyma, iii B.C.), etc.: κῐνάμωμον, D.P.945 (pl.), also in codd. of D.S.1.91, v.l. in Hdt.l.c.; cf. κίνναμον. II name of a fabulous Indian bird, said to make its nest of twigs of κιννάμωμον (cf. κινναμολόγος), Arist.HA616a6, Antig.Mir.43, Ael.NA2.34.
German (Pape)
[Seite 1441] τό, auch κινάμωμον, D. Per. 945, u. κίναμον, s. oben, Zimmt, die würzige Rinde des Zimmtstrauches, der auch selbst so heißt; Theophr., Diosc. u. a. Sp. Nach Her. 3, 111 ein Fremdwort, das er selbst durch κάρφη, »dünne, dürre Reiser« übersetzt.
Greek (Liddell-Scott)
κιννάμωμον: τό, ἡ «κανέλλα», Ἡρόδ. 3. 111, ὅστις λέγει ὅτι οἱ Ἕλληνες παρέλαβον τὸ ὄνομα τοῦτο παρὰ τῶν Φοινίκων· τοῦτο δὲ βεβαιοῦται ἐκ τοῦ Ἐβραϊκοῦ ὀνόματος·kinnâmôn· (οὕτω καὶ ἄλλων ἀρωμάτων τὰ ὀνόματα εἶναι Σημιτικά, ὡς κασία = τῷ Ἑβρ. quštzîâh· λιβανωτός = levônâh· μύρρα = môrâh, môr· λήδανον = lôth, πρβλ. Ἡρόδ. 3. 112, ἔνθα λέγει ὅτι τὸ λάδανον εἶναι λέξις Ἀραβική). Τὸ κιννάμωμον ἦλθεν εἰς τὴν Ἑλλάδα διὰ τῶν Ἀράβων, εἶναι δὲ τὸ laurus cinnamomum, τῆς Κεϋλάνης· ― κασία, ὁ φλοιὸς τῆς laurus cassia τῆς Μαλαβάρης εἶναι πρᾶγμα κατώτερον καὶ πολλῷ διάφορον. Γράφεται κινάμωμον, χάριν τοῦ μέτρου ἐν Διον. Π. 945 (εὕρηται ὡσαύτως ὁ τύπος οὗτος ἐν ταῖς ἐκδόσεσι τοῦ Διοδ. 1. 91, Ἀρρ. Ἰνδ. 32, Ἀν. 20, 2), κίναμον, Νικ. Θηρ. 947. ΙΙ. τὸ κ. ὄρνεον, τὸ αὐτὸ καὶ κινναμολόγος, Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 9. 13, 5, Ἀντίγ. Καρ. 49.
French (Bailly abrégé)
ου (τό) :
cinname ou cannelier, arbre.
Étymologie: mot phénicien selon HDT ; DELG cf. hébr. qinnamon.
Spanish
Greek Monotonic
κιννάμωμον: τό, κανέλλα, γλωσσικό δάνειο από τους Φοίνικες, σε Ηρόδ.
Russian (Dvoretsky)
κιννάμωμον: τό1) корица Her., Arst., NT, Diod., Plut.;
2) киннамом (индийская птица, строящая гнездо из веточек корицы) Arst.