πρεσβυτικός: Difference between revisions
οὐ μακαριεῖς τὸν γέροντα, καθ' ὅσον γηράσκων τελευτᾷ, ἀλλ' εἰ τοῖς ἀγαθοῖς συμπεπλήρωται· ἕνεκα γὰρ χρόνου πάντες ἐσμὲν ἄωροι → do not count happy the old man who dies in old age, unless he is full of goods; in fact we are all unripe in regards to time
(6) |
(4) |
||
| Line 24: | Line 24: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''πρεσβῡτικός:''' -ή, -όν,·<br /><b class="num">1.</b> αυτός που μοιάζει με μεγάλο άνθρωπο, ηλικιωμένος, Λατ. [[senilis]], [[ὄχλος]], σε Αριστοφ.· <i>κακὰ πρεσβυτικά</i>, τα [[κακά]] της προχωρημένης ηλικίας, στον ίδ.<br /><b class="num">2.</b> απαρχαιωμένος, αρχαΐζων, στον ίδ.· επίρρ. -[[κῶς]], σε Πλούτ. | |lsmtext='''πρεσβῡτικός:''' -ή, -όν,·<br /><b class="num">1.</b> αυτός που μοιάζει με μεγάλο άνθρωπο, ηλικιωμένος, Λατ. [[senilis]], [[ὄχλος]], σε Αριστοφ.· <i>κακὰ πρεσβυτικά</i>, τα [[κακά]] της προχωρημένης ηλικίας, στον ίδ.<br /><b class="num">2.</b> απαρχαιωμένος, αρχαΐζων, στον ίδ.· επίρρ. -[[κῶς]], σε Πλούτ. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''πρεσβῡτικός:''' <b class="num">1)</b> свойственный старости, старческий, стариковский ([[κακόν]] Plat.);<br /><b class="num">2)</b> старый, старинный, древний ([[ἀρχαῖος]] καὶ π. Plut.);<br /><b class="num">3)</b> состоящий из стариков ([[ὄχλος]] Arph.). | |||
}} | }} | ||
Revision as of 02:36, 1 January 2019
English (LSJ)
ή, όν,
A like an old man, elderly, ὄχλος Ar. Pl.787; κακὰ π. the evils of age, ib.270, cf. Ael.VH2.34 (vulg. πρεσβυτιδίου) ; ἕλκη Dsc.Eup.1.172; ἄδουσαι μέλος π. Ar.Ec.278; παιδιά Pl.Lg.685a; οἱ στρυφνοὶ καὶ π. Arist.EN1158a2; ἀρχαῖον λίαν καὶ π. Plu.Fab.25: Comp., εἴ τι περιεργότερον καὶ πρεσβυτικώτερον εἰρήκαμεν Isoc.Ep.4.13. Adv. -κῶς Plu.Thes.14. II πρεσβυτικόν, τό, hall of the elders, senate-house, Milet.7.60 (Didyma), Sardis7(1).8.72.
German (Pape)
[Seite 699] greisenhaft, alt; Ar. Plut. 270. 787; Plat. Legg. III, 685 a; oft bei Luc. u. Plut.; auch adv. πρεσβυτικῶς, Plut. Thes. 14.
Greek (Liddell-Scott)
πρεσβῡτικός: -ή, -όν, ὅμοιος πρὸς πρεσβύτην, ἀνήκων εἰς πρεσβύτην, γεροντικός, Λατ. senilis, ὄχλος Ἀριστοφ. Πλ. 787· κακὰ πρ., τὰ κακὰ τῆς πρεσβυτικῆς ἡλικίας, αὐτόθι 270, πρβλ. Αἰλ. Ποικ. Ἱστ. 2. 34 (ἔνθα κοινῶς πρεσβυτιδίου) πρ. παιδιὰ Πλάτ. Νόμ. 685Α, κτλ.· οἱ στρυφνοὶ καὶ πρ. Ἀριστ. Ἠθ. Νικ. 8. 6, 1. 2) ἀπηρχαιωμένος, ἀρχαϊκός, ᾄδειν πρ. τι Ἀριστοφ. Ἐκκλ. 278· περιεργότερον καὶ πρ. Ἰσοκρ. 416Α· ἀρχαῖον λίαν καὶ πρ. Πλουτ. Φάβ. 25. Ἐπίρρ. -κῶς, Πλουτ. Θησ. 14.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
I. qui concerne les vieillards, d’où
1 de vieillard;
2 composé de vieillards en parl. d’une foule;
II. vieux, ancien.
Étymologie: πρεσβύτης.
Greek Monolingual
-ή, -ό / πρεσβυτικός, -ή, -όν, ΝΜΑ πρεσβύτης
αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στον πρεσβύτη, γεροντικός (α. «πρεσβυτική άνοια» β. «πρεσβυτικῶν κακῶν» — τα κακά της πρεσβυτικής ηλικίας, Αριστοφ.)
αρχ.
1. απαρχαιωμένος, παλιός
2. το ουδ. ως ουσ. τὸ πρεσβυτικόν
οίκημα, ίδρυμα στο οποίο συνέρχονταν οι γερουσιαστές.
επίρρ...
πρεσβυτικώς / πρεσβυτικῶς ΝΜΑ
κατά τρόπο πρεσβυτικό.
Greek Monotonic
πρεσβῡτικός: -ή, -όν,·
1. αυτός που μοιάζει με μεγάλο άνθρωπο, ηλικιωμένος, Λατ. senilis, ὄχλος, σε Αριστοφ.· κακὰ πρεσβυτικά, τα κακά της προχωρημένης ηλικίας, στον ίδ.
2. απαρχαιωμένος, αρχαΐζων, στον ίδ.· επίρρ. -κῶς, σε Πλούτ.
Russian (Dvoretsky)
πρεσβῡτικός: 1) свойственный старости, старческий, стариковский (κακόν Plat.);
2) старый, старинный, древний (ἀρχαῖος καὶ π. Plut.);
3) состоящий из стариков (ὄχλος Arph.).
