τλητός: Difference between revisions

From LSJ

ἐν μὲν γὰρ ταῖς ἐπιστολαῖς αὐτοῦ οὐδὲ μνήμην τῆς οἰκείας προσηγορίας ποιεῖται, ἢ πρεσβύτερον ἑαυτὸν ὀνομάζει, οὐδαμοῦ δὲ ἀπόστολον οὐδ' εὐαγγελιστήν (Eusebius, Demonstratio evangelica 3.5.88) → For in his epistles he doesn't even make mention of his own name — or simply calls himself the elder, but nowhere apostle or evangelist.

Source
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+), ([\w]+ [\w]+ [\w]+)<\/b>" to "$1, $2")
m (Text replacement - "[[to be " to "to [[be ")
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=tlitos
|Transliteration C=tlitos
|Beta Code=tlhto/s
|Beta Code=tlhto/s
|Definition=ή, όν, Dor. τλᾱτός, ά, όν: <span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">I</span> Act., [[patient]], [[steadfast in suffering]] or [[labour]], θυμός <span class="bibl">Il.24.49</span>. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">II</span> Pass., to [[be endured]], always with neg., <b class="b3">οὐ τ</b>. not [[to be endured]], in[[tolerable]], οὐ γὰρ δή που τοῦτό γε τλητὸν . . ἔπος <span class="bibl">A.<span class="title">Pr.</span>1065</span> (anap.); <b class="b3">οὐκ ἔστι τοὔγρον τ</b>. <span class="bibl">S.<span class="title">Aj.</span>466</span>; <b class="b3">οὐ τλητόν [ἐστι</b>], c. inf., <span class="bibl">E.<span class="title">Med.</span>797</span>, <span class="bibl"><span class="title">Alc.</span>887</span> (anap.).</span>
|Definition=ή, όν, Dor. τλᾱτός, ά, όν: <span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">I</span> Act., [[patient]], [[steadfast in suffering]] or [[labour]], θυμός <span class="bibl">Il.24.49</span>. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">II</span> Pass., to [[be endured]], always with neg., <b class="b3">οὐ τ</b>. not to [[be endured]], in[[tolerable]], οὐ γὰρ δή που τοῦτό γε τλητὸν . . ἔπος <span class="bibl">A.<span class="title">Pr.</span>1065</span> (anap.); <b class="b3">οὐκ ἔστι τοὔγρον τ</b>. <span class="bibl">S.<span class="title">Aj.</span>466</span>; <b class="b3">οὐ τλητόν [ἐστι</b>], c. inf., <span class="bibl">E.<span class="title">Med.</span>797</span>, <span class="bibl"><span class="title">Alc.</span>887</span> (anap.).</span>
}}
}}
{{pape
{{pape

Revision as of 14:35, 14 July 2020

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: τλητός Medium diacritics: τλητός Low diacritics: τλητός Capitals: ΤΛΗΤΟΣ
Transliteration A: tlētós Transliteration B: tlētos Transliteration C: tlitos Beta Code: tlhto/s

English (LSJ)

ή, όν, Dor. τλᾱτός, ά, όν:    I Act., patient, steadfast in suffering or labour, θυμός Il.24.49.    II Pass., to be endured, always with neg., οὐ τ. not to be endured, intolerable, οὐ γὰρ δή που τοῦτό γε τλητὸν . . ἔπος A.Pr.1065 (anap.); οὐκ ἔστι τοὔγρον τ. S.Aj.466; οὐ τλητόν [ἐστι], c. inf., E.Med.797, Alc.887 (anap.).

German (Pape)

[Seite 1123] adj. verb. von τλαω, 1) akt., duldend, zum Ertragen fähig, standhaft; τλητὸν γὰρ Μοῖραι θυμὸν θέσαν ἀνθρώποισιν, Il. 24, 49; Hesych. erkl. ὑπομενητικός. – 2) pass., zu erdulden, erträglich; Aesch. Prom. 1081; Valck. Eur. Phoen. 874; οὐκ ἔστι τοὔργον τλητόν, Soph. Ai. 461.

Greek (Liddell-Scott)

τλητός: -ή, -όν, Δωρ. τλᾱτός, ά, όν, ῥημ. ἐπίθ. τοῦ *τλάω (πρβλ. Λατ. lātus, δηλ. tlātus, ἐκ τοῦ tollo)· Ι. ἐνεργ., ὑπομένων, ὑπομονητικός, καρτερικός, σταθερὸς ἐν τοῖς παθήμασι καὶ τοῖς πόνοις, θυμὸς Ἰλ. Ω. 49. ΙΙ. Παθ., ὃν δύναταί τις νὰ ὑπομείνῃ, ὑποφερτός, ἀείποτε μετ’ ἀρνήσ., οὐ τλ., δὲν εἶναι ὑποφερτόν, εἶναι ἀνυπόφορον, οὐ γὰρ δή που τοῦτό γε τλητόν... ἔπος Αἰσχύλ. Πρ. 1065· οὐκ ἔστι τοὖργον τλ. Σοφ. Αἴ. 466· οὐ τλητόν [ἐστι], μετ’ ἀπαρ., Εὐρ. Μήδ. 797· δουλείας τᾶς οὐ τλατᾶς Ἑκ. 458, Ἄλκ. 887. Ἐπίρρ. -τῶς, Θεόδ. Πρόδρ. ἐν Notitt. Mss. τ. 7, σ. 248. - Ἴδε Κόντου Γλωσσ. Παρατηρ. σ. 454.

French (Bailly abrégé)

ή, όν :
1 patient, courageux;
2 qu’on peut ou qu’il faut supporter, tolérable.
Étymologie: adj. verb. de τλάω.

English (Autenrieth)

(τλῆναι): enduring, Il. 24.49†.

Spanish

paciente

Greek Monolingual

και δωρ. τ. τλατός, -ή, -όν, Α
1. τλητικός («τλητὸν γὰρ Μοῑραι θυμὸν θέσαν ἀνθρώποισιν», Ομ. Ιλ.)
2. (με παθ. σημ.) (πάντοτε με άρνηση) αυτός τον οποίο μπορεί κανείς να υπομείνει, υποφερτός («οὐ γὰρ γελᾱσθαι τλητὸν ἐξ ἐχθρῶν, φίλαι», Ευρ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. τλη- / τλᾶ-(βλ. λ. τλή-θυμος και τάλας) + επίθημα -τός].

Greek Monotonic

τλητός: -ή, -όν, Δωρ. τλᾱτός, -ά, -όν, ρημ. επίθ. του *τλάω·
I. Ενεργ., υπομονετικός, καρτερικός, σταθερός στα παθήματα και τους πόνους, σε Ομήρ. Ιλ.
II. Παθ. με αρνήση, οὐ τλητός, δεν είναι υποφερτός, είναι ανυπόφορος, σε Τραγ.

Russian (Dvoretsky)

τλητός: дор. τλᾱτός 3 [adj. verb. к τλῆναι
1) терпеливый, выносливый, стойкий (θυμός Hom.);
2) выносимый: οὐ τ. Trag. невыносимый.

Middle Liddell

τλητός, ή, όν verb. adj.of *τλάω:]
I. act. suffering, enduring, patient, steadfast, Il.
II. pass., with a negat., οὐ τλ. not to be endured, intolerable, Trag.