δυσθυμέω: Difference between revisions
ὤμοι, πέπληγμαι καιρίαν πληγὴν ἔσω → Alas! I am struck deep with a mortal blow! | Ah me! I am struck—a right-aimed stroke within me (Aeschylus, Agamemnon 1343)
m (Text replacement - ", [[to be " to ", to [[be ") |
m (Text replacement - "<span class="sense"><p>" to "<span class="sense">") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=dysthymeo | |Transliteration C=dysthymeo | ||
|Beta Code=dusqume/w | |Beta Code=dusqume/w | ||
|Definition== foreg., <span class="bibl">Hdt.8.100</span>, <span class="bibl">Onos.10.26</span>; <span class="sense" | |Definition== foreg., <span class="bibl">Hdt.8.100</span>, <span class="bibl">Onos.10.26</span>; <span class="sense"> <span class="bld">A</span> δ. ταῖς ἐλπίσιν <span class="bibl">Plu.<span class="title">Tim.</span>34</span>:—Med., to [[be melancholy]], [[angry]], <span class="bibl">Democr.286</span>, <span class="bibl">E.<span class="title">Med.</span>91</span>.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 19:40, 10 December 2020
English (LSJ)
= foreg., Hdt.8.100, Onos.10.26; A δ. ταῖς ἐλπίσιν Plu.Tim.34:—Med., to be melancholy, angry, Democr.286, E.Med.91.
German (Pape)
[Seite 681] dasselbe; Her. 8, 100; Plut. Timol. 34. – Med., dasselbe, Eur. Ion 255 Med. 91.
Greek (Liddell-Scott)
δυσθῡμέω: τῷ προηγ., Ἡρόδ. 8. 100· δ. ταῖς ἐλπίσιν Πλούτ. Τιμολ. 34·― ὡσαύτως ἐν τῷ μέσ. τύπῳ, βαρυθυμῶ, Εὐρ. Μηδ. 91.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
se décourager, se laisser abattre;
Moy. δυσθυμέομαι-οῦμαι m. sign.
Étymologie: δύσθυμος.
Spanish (DGE)
(δυσθῡμέω)
• Morfología: [no contr. Hp.Mul.2.174, Democr.B 286]
1 desanimarse, desalentarse, abatirse Hdt.8.100, Onas.10.26, ῥεμβόμενοι καὶ δυσθυμοῦντες Plu.2.984b, μηδὲ δυσθυμοῦσα ... ἀλλ' εὔελπις no abatiéndose sino esperanzada Hld.7.10.6, c. dat. δυσθυμῶν ταῖς ἐλπίσιν desalentándose en sus esperanzas, desesperanzado Plu.Tim.34
•part. subst. τὸ δυσθυμοῦν el desánimo Plu.Ant.39
•en v. med., mismo sent., E.Io 255
•medic. sentirse abatido, tener distimia, sufrir depresión frec. asociado a la melancolía στένει τε καὶ δυσθυμεῖ Hp.Nat.Mul.41, cf. l.c., Gal.8.190, 18(1).35
•en v. med. mismo sent. ἔνιοι δυσθυμοῦνται μελαγχολικῶς Gal.15.598, cf. 8.418.
2 sentirse descontento, malhumorado, irritado en v. med., E.Med.91, δυστυχὴς δὲ ὁ ἐπὶ πολλοῖσι δυσθυμεόμενος infeliz el que con una cuantiosa fortuna está disconforme Democr.l.c., Epict.Gnom.13.
Greek Monotonic
δυσθῡμέω: μέλ. -ήσω, = το προηγ., σε Ηρόδ., Πλούτ. — Μέσ., είμαι μελαγχολικός, θυμωμένος, βαρύθυμος, σε Ευρ.
Russian (Dvoretsky)
δυσθῡμέω: тж. med. падать духом, печалиться, грустить Her., Eur.: τὸ δυσθυμοῦν Plut. уныние.
Middle Liddell
δυσθῡμέω, fut. -ήσω [from δύσθῡμος] = δυσθῡμέω Hdt., Plut.]
Mid. to be melancholy, angry, Eur.
