ἀγχέμαχος: Difference between revisions
Μετὰ τὴν δόσιν τάχιστα γηράσκει χάρις → Post munera cito consenescit gratia → Gleich nach der Gabe altert äußerst schnell der Dank
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+ [\w]+ [\w]+ [\w]+)<\/b>" to "$1") |
m (Text replacement - "<span class="sense"><p>" to "<span class="sense">") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=agchemachos | |Transliteration C=agchemachos | ||
|Beta Code=a)gxe/maxos | |Beta Code=a)gxe/maxos | ||
|Definition=ον, <span class="sense" | |Definition=ον, <span class="sense"> <span class="bld">A</span> [[fighting hand to hand]], <span class="bibl">Il.13.5</span>, <span class="bibl">Hes.<span class="title">Sc.</span>25</span>; τὰ ἀ. ὅπλα καλούμενα <span class="bibl">X.<span class="title">Cyr.</span>1.2.13</span>, cf. <span class="bibl">Arr.<span class="title">Ind.</span>24.4</span>; τεύχεσιν ἀ. <span class="title">APl.</span>4.173 (Jul. Aegypt.).</span> | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
Revision as of 11:10, 12 December 2020
English (LSJ)
ον, A fighting hand to hand, Il.13.5, Hes.Sc.25; τὰ ἀ. ὅπλα καλούμενα X.Cyr.1.2.13, cf. Arr.Ind.24.4; τεύχεσιν ἀ. APl.4.173 (Jul. Aegypt.).
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 qui combat de près, brave;
2 qui sert à combattre de près.
Étymologie: ἄγχι, μάχομαι.
English (Autenrieth)
(ἄγχι, μάχομαι): fighting hand to hand (cominus).
Spanish (DGE)
(ἀγχέμᾰχος) -ον
I 1que lucha cuerpo a cuerpo, de cerca ἕταροι Il.16.248, cf. 13.5, Λοκροί Hes.Sc.25, πολιάται Simon.FGE 732, Q.S.11.279, οἱ ἀγχέμαχοι Philostr.Im.2.17.10.
2 de armas que sirve para luchar cuerpo a cuerpo θώρακα ... καὶ γέρρον ... μάχαιραν ἢ κοπίδα X.Cyr.1.2.13, δόρατα Q.S.6.363, cf. AP 16.173 (Iul.Epigr.)
•no arrojadizo Hsch.
II que pelea cerca, que es compañero de combate Nonn.D.18.368, 34.269.
III adv. -ως en el cuerpo a cuerpo D.C.Epit.9.20.6.
Greek Monotonic
ἀγχέμᾰχος: -ον (ἄγχι, μάχομαι), αυτός που μάχεται από κοντά, σε Ομήρ. Ιλ., Ησίοδ.· τὰ ἀγχέμαχα ὅπλα, όπλα κατάλληλα για μάχη σώμα με σώμα, σε Ξεν.
Russian (Dvoretsky)
ἀγχέμᾰχος:
1) ведущий ближний бой, сражающийся врукопашную (ἕταροι, θεράποντες Hom.; οἱ Ἄβαντες Plut.);
2) предназначенный для ближнего или рукопашного боя (ὅπλα Xen.).
Middle Liddell
ἄγχι μάχομαι
fighting hand to hand, Il., Hes.; τὰ ἀγχ. ὅπλα arms for close fight, Xen.
