ἐπιτύμβιος: Difference between revisions
Μέγ' ἐστὶ κέρδος, εἰ διδάσκεσθαι μάθῃς → Doceri si didiceris, est magnum lucrum → Es ist ein großer Vorteil, wenn du lernen lernst
m (Text replacement - " ;" to ";") |
mNo edit summary |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=epitymvios | |Transliteration C=epitymvios | ||
|Beta Code=e)pitu/mbios | |Beta Code=e)pitu/mbios | ||
|Definition=ον (also α, ον Plu.(v.infr.)) | |Definition=ον (also α, ον Plu.(v.infr.)) = [[ἐπιτυμβίδιος]] I, [[sepulchral]], [[funerary]], [[at a tomb]], [[over a tomb]], [[αἶνος]], [[θρῆνος]], A.Ag.1547(lyr.), Ch.335(lyr.);<br><span class="bld">A</span> [[εὖχος]] APl.5.368; χοαί S.Ant.901; [[σῆμα]] Epigr.Gr.339.1 (Cyzicus); [[κρηπίς]] AP7.657.11 (Leon.), cf.Hld.4.8; [[Ἀφροδίτη ἐπιτυμβία]] = [[Aphrodite Epitymbia]], [[Aphrodite of tombs]], Lat. [[Venus Libitina]], Plu.2.269b; θεοὶ ἐ. Tab.Defix.99.9.<br><span class="bld">II</span> of an [[old]] [[woman]] '[[with one foot in the grave]]', Alciphr.3.62. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 06:12, 28 June 2021
English (LSJ)
ον (also α, ον Plu.(v.infr.)) = ἐπιτυμβίδιος I, sepulchral, funerary, at a tomb, over a tomb, αἶνος, θρῆνος, A.Ag.1547(lyr.), Ch.335(lyr.);
A εὖχος APl.5.368; χοαί S.Ant.901; σῆμα Epigr.Gr.339.1 (Cyzicus); κρηπίς AP7.657.11 (Leon.), cf.Hld.4.8; Ἀφροδίτη ἐπιτυμβία = Aphrodite Epitymbia, Aphrodite of tombs, Lat. Venus Libitina, Plu.2.269b; θεοὶ ἐ. Tab.Defix.99.9.
II of an old woman 'with one foot in the grave', Alciphr.3.62.
German (Pape)
[Seite 998] auf dem Grabe, zum Grabe gehörig, αἶνος, θρῆνος, Grabgesang, Aesch. Ag. 1527 Ch. 331; χοαί, Grabspenden, Soph. Ant. 892; κρηπίς, λέκτρα, Leon. Tar. 98 Paul. Sil. 83 (VII, 657. 604); a. Sp.; – Ἀφροδίτη ἐπιτυμβία, die röm. Venus Libitina, Plut. qu. Rom. 23.
Greek (Liddell-Scott)
ἐπιτύμβιος: -ον, = τῷ προηγ., αἶνος, θρῆνος Αἰσχύλ. Ἀγ. 1547, Χο. 335· χοαὶ Σοφ. Ἀντ. 901· σῆμα Συλλ. Ἐπιγρ. 3685· πρβλ. ἐπιτίμιον: - Ἀφροδίτη ἐπιτυμβία, ἡ παρὰ Ρωμαίοις Venus Libitina, Πλούτ. 2. 269Β· οὕτως, θεοὶ ἐπ. Συλλ. Ἐπιγρ. 1034.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui est ou se fait sur un tombeau : Ἀφροδίτη Ἐπιτυμβία (au lieu de -ιος) PLUT = lat. Venus Libitina, à Rome ; τὰ ἐπιτύμβια offrandes faites sur un tombeau.
Étymologie: ἐπί, τύμβος.
Greek Monolingual
-α, -ο (AM ἐπιτύμβιος, -ον)
1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στον τύμβο, στον τάφο, αυτός που βρίσκεται ή γίνεται πάνω στον τάφο (α. «και τ’ς επιτύμβιες πέτρες δροσίζει», Σολωμ.
β. «ἐπιτύμβιος λόγος», Ευστ.
γ. «κἀπιτυμβίους χοάς ἔδωκα», Σοφ.)
2. το ουδ. ως ουσ. το επιτύμβιο
επίγραμμα που χαράζεται πάνω στο μνήμα
μσν.
το ουδ. ως ουσ. τὸ ἐπιτύμβιον
κωνικό κάλυμμα του κεφαλιού, κουκούλα
αρχ.
πολύ γερασμένη γυναίκα που βρίσκεται στο χείλος του τάφου.
[ΕΤΥΜΟΛ. < επί + τύμβος.
Greek Monotonic
ἐπιτύμβιος: -ον, = το προηγ., σε Αισχύλ., Σοφ.
Russian (Dvoretsky)
ἐπιτύμβιος: и 3
1) надгробный (θρῆνος Aesch.; χοαί Soph.);
2) погребальный (λέκτρα Anth.): Ἀφροδίτη Ἐπιτυμβία Plut. (римск. Venus Libitina, богиня погребальных обрядов, отождествлявшаяся иногда с Афродитой-Венерой).
Middle Liddell
ἐπιτύμβιος, ον = ἐπιτυμβίδιος, Aesch., Soph.]
