ὀλιγαρχία

English (LSJ)

Ion. A -ιη IG12(8).262.3 (Thasos, v B. C.), etc. : ἡ :—oligarchy, government in the hands of a few families< or persons, Hdt.3.82, 5.92.β', etc.; of the time of the Four Hundred, Th.8.72; or of the Thirty, And.1.99, Pl.Ap.32c; ἄκρατος ὀ. Arist.Pol.1273b37, al., cf. Pl.R.550c sq., Plt.291e. 2 Ὀλιγαρχία, personified in a statue, Sch.Aeschin.1.39.

German (Pape)

[Seite 320] ἡ, die Oligarchie, die Staatsverfassung, bei welcher einige wenige Personen od. Familien herrschen; Her. 3, 82; Thuc. 1, 19. 8, 73; von der Herrschaft der 30 Männer, Lys. 10, 4; Plat. Polit. 301 c Rep. VIII, 544 c u. öfter; vgl. bes. Arist. pol. 3, 8. 4, 4.

Greek (Liddell-Scott)

ὀλῐγαρχία: Ἰων. -ίη, ἡ, εἶδος πολιτείας, ἐν ᾗ ἡ κυβέρνησις κεῖται ἐν χερσὶν ὀλίγων οἰκογενειῶν ἢ προσώπων, Ἡρόδ. 3. 81, 82., 5. 92, 2, καὶ συχν. παρ’ Ἀττ. πεζογράφοις· μάλιστα περὶ τοῦ χρόνου τῶν ἐν Ἀθήναις τριάκοντα, Ἀνδοκ. 13. 26., Θουκ. 8. 73, Πλάτ. Ἀπολ. 32C· ἴδε ἐν λ. ἄκρατος. - Περὶ τῆς τεχνικῆς σημασίας τῆς λέξεως παρὰ τοῖς πολιτικοῖς Ἀττικ. συγγραφεῦσιν ἴδε Πλάτ. Πολ. 550C κἑξ., Πολιτ. 291Ε, Ἀριστ. Πολιτ. 3. 8, 3., 4. 4, 3 κἑξ.

French (Bailly abrégé)

ας (ἡ) :
oligarchie, gouvernement exercé par un petit nombre de personnes ou de familles.
Étymologie: ὀλιγάρχης.

Greek Monolingual

η (Α ὀλιγαρχία και ὀλιαρχία, ιων. τ. ὀλιγαρχίη)
μορφή πολιτεύματος κατά το οποίο η εξουσία ασκείται από μια τάξη λίγων ανθρώπων
νεοελλ.
1. κυριαρχία τών ισχυρών του πλούτου, πλουτοκρατία
2. καταχρηστική άσκηση της εξουσίας από μια μικρή ομάδα ατόμων τα οποία αποβλέπουν κυρίως στο προσωπικό συμφέρον τους, μέσα στα πλαίσια μιας κυβέρνησης ή μιας ένωσης ή ενός συνδέσμου προσώπων, είτε πρόκειται για την Εκκλησία είτε για εργατικό συνδικάτο είτε και για άλλη οργάνωση
αρχ.
1. (στον Ηρόδ.) το αριστοκρατικό πολίτευμα, η αριστοκρατία
2. η εποχή τών τετρακοσίων στην αρχαία Αθήνα
3. η εποχή τών τριάκοντα τυράννων στην αρχαία Αθήνα
4. προσωποποίηση του ολιγαρχικού πολιτεύματος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὀλιγ(ο)- (βλ. λ. λιγο-) + -αρχία κατά το μοναρχία.

Greek Monotonic

ὀλῐγαρχία: Ιων. -ίη, ἡ, ολιγαρχικό πολίτευμα, με τη διακυβέρνηση στα χέρια λίγων οικογενειών ή προσώπων, σε Ηρόδ., Αττ.

Russian (Dvoretsky)

ὀλῐγαρχία: ион. ὀλῐγαρχίη ἡ олигархия, власть немногих (лиц или родов) Her., Plat., Arst.

Middle Liddell

ὀλῐγαρχία, ἡ, [from ὀλῐγάρχης]
an oligarchy, government in the hands of a few families or persons, Hdt., attic

Wikipedia EN

Oligarchy (from Greek ὀλιγαρχία (oligarkhía); from ὀλίγος (olígos), meaning 'few', and ἄρχω (arkho), meaning 'to rule or to command') is a form of power structure in which power rests with a small number of people. These people may be distinguished by nobility, wealth, education or corporate, religious, political, or military control. Such states are often controlled by families who typically pass their influence from one generation to the next, but inheritance is not a necessary condition for the application of this term.

Throughout history, oligarchies have often been tyrannical, relying on public obedience or oppression to exist. Aristotle pioneered the use of the term as meaning rule by the rich, for which another term commonly used today is plutocracy. In the early 20th century Robert Michels developed the theory that democracies, as all large organizations, have a tendency to turn into oligarchies. In his "Iron law of oligarchy" he suggests that the necessary division of labor in large organizations leads to the establishment of a ruling class mostly concerned with protecting their own power.

This was already recognized by the Athenians in the fourth century BCE: After the restoration of democracy from oligarchical coups, they used the drawing of lots for selecting government officers to counteract that tendency toward oligarchy in government. They drew lots from large groups of adult volunteers to pick civil servants performing judicial, executive, and administrative functions (archai, boulē, and hēliastai). They even used lots for posts, such as judges and jurors in the political courts (nomothetai), which had the power to overrule the Assembly.

Wikipedia FR

Une oligarchie (du grec ancien ὀλιγαρχία / oligarkhía, dérivé de ὀλίγος / olígos, et ἄρχω / árkhô) est une forme de gouvernement où le pouvoir est réservé à un petit groupe de personnes qui forme une classe dominante.

On peut distinguer les oligarchies institutionnelles et les oligarchies de fait. Les oligarchies institutionnelles sont les régimes politiques dont les constitutions et les lois ne réservent le pouvoir qu'à une minorité de citoyens. Les oligarchies de fait sont les sociétés dont le gouvernement est constitutionnellement et démocratiquement ouvert à tous les citoyens mais où en fait ce pouvoir est confisqué par une petite partie de ceux-ci.

L'oligarchie est faite en principe des meilleurs (« aristocratie » au sens étymologique), des plus riches (ploutocratie), des scientifiques et techniciens (technocratie), des Anciens (gérontocratie), de ceux qui bénéficient de la force ou de tout autre pouvoir de fait.

Wikipedia DE

Die Oligarchie (von griechisch ὀλιγαρχία oligarchia „Herrschaft von Wenigen“, zusammengesetzt aus ὀλίγοι oligoi „Wenige“ und ἀρχή archē „Herrschaft“) ist in der klassischen (antiken) Verfassungslehre die Entartung der Aristokratie. Zur Abgrenzung von dieser Bedeutung und in Besinnung auf den eigentlichen Wortsinn wird heute auch der an sich gleichbedeutende Begriff Oligokratie (griech. κρατία kratía „Herrschaft“, „Kraft“, „Stärke“) verwendet.

Wikipedia ES

La oligarquía, (del griego ὀλιγαρχία (oligarkía); derivado de ὀλίγος (olígos), que significa "pocos", y ἄρχω (arko), que significa "regular o comandar") en la ciencia política es una forma de gobierno en la que el poder político está en manos de unas pocas personas, generalmente de la misma clase social. Los escritores políticos de la antigua Grecia emplearon el término para designar la forma degenerada y negativa de aristocracia (etimológicamente, gobierno de los mejores). Estrictamente, la oligarquía surgirá cuando la sucesión de un sistema aristocrático se perpetúe por transferencia sanguínea o mítica, sin que las cualidades éticas y de dirección de los mejores surjan por mérito propio, esta definición muy cercana a la de monarquía y más todavía a la de nobleza.

De acuerdo al Diccionario de la lengua española, en su avance de la 23.ª edición, la oligarquía tiene dos definiciones: forma de gobierno en la cual el poder político es ejercido por un grupo minoritario; y grupo reducido de personas que tiene poder e influencia en un determinado sector social, económico y político.

A lo largo de la historia, las oligarquías han sido a menudo tiránicas, confiando en la obediencia pública o la opresión para existir. Aristóteles fue pionero en el uso del término como sinónimo de dominio por los ricos, para el cual otro término comúnmente utilizado hoy en día es la plutocracia.

Especialmente durante el siglo IV a. C., después de la restauración de la democracia de los golpes oligárquicos, los atenienses utilizaron el sorteo para seleccionar a los oficiales del gobierno para contrarrestar lo que los atenienses consideraban una tendencia hacia la oligarquía en el gobierno si se permitía a una clase gobernante profesional utilizar sus habilidades para su propio beneficio.​ Ellos sacaron suertes de grandes grupos de voluntarios adultos que escogieron la técnica de selección para los funcionarios públicos que desempeñaban funciones judiciales, ejecutivas y administrativas. Incluso usaron muchos puestos, como jueces y jurados en las cortes políticas, que tenían el poder de gobernar la Asamblea.