νοσηρός: Difference between revisions
τὸ δὲ ποιεῖν ἄνευ νοῦ ἃ δοκεῖ καὶ σὺ ὁμολογεῖς κακὸν εἶναι: ἢ οὔ → but doing what one thinks fit without intelligence is—as you yourself admit, do you not?—an evil
m (Text replacement - "q.v." to "q.v.") |
m (Text replacement - "v.l. " to "v.l. ") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=nosiros | |Transliteration C=nosiros | ||
|Beta Code=noshro/s | |Beta Code=noshro/s | ||
|Definition=ά, όν, <span class="sense"><span class="bld">A</span> [[diseased]], <b class="b3">ὀστέον νοσηρότερον</b> (v.l. νοσηλ-) <span class="bibl">Hp.<span class="title">Art.</span>50</span>; [[unhealthy]], χωρία <span class="bibl">X.<span class="title">Cyr.</span>1.6.16</span>; [[unwholesome]], ὕδωρ Plu.2.974c, cf. <span class="bibl">Hp.<span class="title">Oct.</span>12</span>. Adv. Comp. <b class="b3">-ότερον</b> [[varia lectio|v.l.]] for νοσηλ- ([[quod vide|q.v.]]).</span> | |Definition=ά, όν, <span class="sense"><span class="bld">A</span> [[diseased]], <b class="b3">ὀστέον νοσηρότερον</b> ([[varia lectio|v.l.]] νοσηλ-) <span class="bibl">Hp.<span class="title">Art.</span>50</span>; [[unhealthy]], χωρία <span class="bibl">X.<span class="title">Cyr.</span>1.6.16</span>; [[unwholesome]], ὕδωρ Plu.2.974c, cf. <span class="bibl">Hp.<span class="title">Oct.</span>12</span>. Adv. Comp. <b class="b3">-ότερον</b> [[varia lectio|v.l.]] for νοσηλ- ([[quod vide|q.v.]]).</span> | ||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
Revision as of 18:45, 11 January 2022
English (LSJ)
ά, όν, A diseased, ὀστέον νοσηρότερον (v.l. νοσηλ-) Hp.Art.50; unhealthy, χωρία X.Cyr.1.6.16; unwholesome, ὕδωρ Plu.2.974c, cf. Hp.Oct.12. Adv. Comp. -ότερον v.l. for νοσηλ- (q.v.).
Greek (Liddell-Scott)
νοσηρός: -ά, -όν, ὡς τὸ νοσερός, νοσώδης, ἐπιβλαβὴς εἰς τὴν ὑγείαν, ἐπὶ συμπτωμάτων, Ἱππ. Ἀφ. 1256· ἐπὶ τόπων, Ξεν. Κύρ. 1. 6, 16.
French (Bailly abrégé)
ά, όν :
qui rend malade, malsain, insalubre.
Étymologie: νόσος.
Greek Monolingual
-ή, -ό (Α νοσηρός, -ά, -όν)
1. αυτός που είναι βλαβερός για την υγεία, αυτός που προξενεί ασθένεια («νοσηρὸν ὕδωρ», Πλούτ.)
2. αυτός που έχει την τάση να αρρωσταίνει, ασθενικός, φιλάσθενος
νεοελλ.
μτφ. επιβλαβής ή βεβαρυμένος με μη υγιά στοιχεία, αρρωστημένος (α. «νοσηρή κατάσταση» β. «νοσηρή φαντασία»)
επίρρ...
νοσηρώς και -ά (Α νοσηρῶς)
με νοσηρό τρόπο.
[ΕΤΥΜΟΛ. < νόσος + κατάλ. -ηρός (πρβλ. μοχθ-ηρός, οδυν-ηρός)].
Greek Monotonic
νοσηρός: -ά, -όν, όπως το νοσερός, αρρωστημένος, βλαβερός για την υγεία, λέγεται για συμπτώματα, σε Ξεν.
Russian (Dvoretsky)
νοσηρός: вредный для здоровья, нездоровый (τὰ χωρία Xen.).
