ἄβροχος

English (LSJ)

ον, (βρέχω) A unwetted, unmoistened, Aeschin.2.21, Nic.Th.339, Sotion p.183 W.; κατὰ πόντον ἄ. ἀΐσσεις Mosch.2.143 (v.l. ἄτρομος): c. gen., ἅλμης Nonn.D.1.75. Adv. ἀβρόχως = without getting wet, Lib.Or.11.217. 2 wanting rain, waterless, πεδία E.Hel.1485; Ἀρκαδίη Call.Jov.19. 3 not inundated, PHib.1.85 (iii B. C.), BGU455 (i A. D.), etc.

German (Pape)

[Seite 5] (βρέχω), unbenetzt, ἄγκυρα Luc. pro merc. cond. 10, wo διάβροχος, wie Athen. II, 53 d τὰ βεβρεγμένα entgegensteht; μόλιβος P. Eil. 52 (VI, 66); ὕδωρ, das mit dem Meere sich nicht vereinigende Wasser des Alpheus, Nestor. 2 (IX, 536); ἄβροχον διαβιβάζειν στρατόν, trockenen Fußes übersetzen, Luc. Balu. 2; – dürr, πεδία Eur. Hel. 1484; Ἀρκαδίη Callim. H. in Iov. 19, u. öfter, Sp. – Adv. ἀβρόχως-

Greek (Liddell-Scott)

ἄβροχος: -ον, (βρέχω) = ἄβρεκτος, ὁ μὴ βραχείς, μὴ ὑγρανθείς. Αἰσχίν. 31. 5, Νικ. Θ. 339· κατὰ πόντον ἄβροχος ἀΐσσεις, Μόσχ. 2. 139· ― ἄνευ βροχῆς, ἄνευ ὕδατος· πεδία Εὐρ. Ἠλ. 1484· ― Ἀρκαδίη, Καλλ. ὕμν. Δ. 19· ― ἄγκυρα Λουκ. ἀπολογ. 10, ἔνθα ἀντιτίθεται τῷ διάβροχος, ὡς παρ’ Ἀθην. 2, 53, τὰ βεβρεγμένα. ἐπίρρ. ἀβρόχως μεταγ.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
non mouillé.
Étymologie: ἀ, βρέχω.

Spanish (DGE)

-ον
I 1de la tierra seco, de secano πεδία E.Hel.1485, Ἀζηνίς Call.Iou.19.
2 no inundado, [[no alcanzado por la inundación anual del Nilo]] (sc. γῆ) PHib.85.25 (III a.C.), BGU 455.15 (I d.C.), SB 10881.7 (IV d.C.), ἐὰν δέ τις ἄβροχος γένηται POxy.2676.41 (II d.C.).
II 1no mojado ἀπορράψειν τὸ Φιλίππου στόμα ὀλοσχοίνῳ ἀβρόχῳ que iba a coser la boca de Filipo con un junco seco (e.d. que no iba a hacer falta ni perder el tiempo en mojarlo), Aeschin.2.21, χείλεα Nic.Th.339, ἴχνος Nonn.D.38.409, Par.Eu.Io.6.19
•de objetos nuevos que todavía no ha sido mojado, no estrenado ἄγκυρα Luc.Apol.10, χύτραν καινήν Gp.7.8.4.
2 que no se moja, que no puede o debe mojarse ὁλκὸς Ἁμάξης Musae.214, ἄβροχοι διαβαίνουσι Par.Flor.4, ἄβροχος ... ἀνακρούων ἅλα Nonn.D.43.215, ἅρμα Nonn.D.39.375, ὁ Ἰσραὴλ τὴν θάλασσαν διεπέρασε ἄβροχος Gr.Nyss.Virg.322.8
•c. gen. ἅλμης Nonn.D.1.75, περίαψον εἰς τὸν τράχηλον καὶ ἄβροχον φορείτω cuélguese (el amuleto) del cuello y llévese siempre seco, PMag.7.207.
III adv. ἀβρόχως = sin mojarse Lib.Or.11.217, ὁ Δεσπότης ἐν τῇ θαλάττῃ ἀβρόχως ἐβάδιζεν Chrys.M.59.674.

Greek Monotonic

ἄβροχος: -ον (βρέχω), αυτός που δεν είναι βρεγμένος, που δεν έχει υγρασία, στεγνός, σε Αισχίν.· άνυδρος, σε Ευρ.

Russian (Dvoretsky)

ἄβροχος:
1) неорошенный, безводный или засушливый (πεδία Eur.);
2) не окунутый в воду, сухой (μόλιβος Anth.): μία μοι ἄγκυρα ἔτι ἄ. погов. Luc. есть у меня еще один сухой якорь, т. е. еще одно неиспробованное средство; ἄβροχον διαβιβάζειν στρατόν Luc. переправить войско по-суху;
3) не впадающий в море (ὕδωρ = Ἀλφειὸς ποταμός Anth.).

Middle Liddell

βρέχω
unwetted, unmoistened, Aeschin.: wanting rain, waterless, Eur.