ἀειθαλής: Difference between revisions
χλανίσι δὲ δὴ φαναῖσι περιπεπεµµένοι καὶ µαστίχην τρώγοντες, ὄζοντες µύρου. τὸ δ’ ὅλον οὐκ ἐπίσταµαι ἐγὼ ψιθυρίζειν, οὐδὲ κατακεκλασµένος πλάγιον ποιήσας τὸν τράχηλον περιπατεῖν, ὥσπερ ἑτέρους ὁρῶ κιναίδους ἐνθάδε πολλοὺς ἐν ἄστει καὶ πεπιττοκοπηµένους → Dressed up in bright clean fine cloaks and nibbling pine-thistle, smelling of myrrh. But I do not at all know how to whisper, nor how to be enervated, and make my neck go back and forth, just as I see many others, kinaidoi, here in the city, do, and waxed with pitch-plasters.
m (Text replacement - "<br /><br />" to "<br />") |
mNo edit summary |
||
Line 14: | Line 14: | ||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἀειθᾰλής''': -ές, ὁ [[πάντοτε]] θάλλων, Ἀνθ. Π. 7. 195, 12. 256· μεταφ. ὁ ἀείποτε [[ζωηρός]], [[ἀκμαῖος]], Χάριτες, Ὀρφ. Ὕ. 60. 5· τὸ ἀειθαλές τῶν φύλλων, Διοσκ. 4. 88. | |lstext='''ἀειθᾰλής''': -ές, ὁ [[πάντοτε]] θάλλων, Ἀνθ. Π. 7. 195, 12. 256· μεταφ. ὁ ἀείποτε [[ζωηρός]], [[ἀκμαῖος]], Χάριτες, Ὀρφ. Ὕ. 60. 5· τὸ [[ἀειθαλές]] τῶν φύλλων, Διοσκ. 4. 88. | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
Line 20: | Line 20: | ||
}} | }} | ||
{{DGE | {{DGE | ||
|dgtxt=(ἀειθᾰλής) -ές<br /><b class="num">• Alolema(s):</b> ἀϊθᾰλής [ᾱῐ-] Orph.<i>H</i>.8.13, lat. aitales</i> Ps.Apul.<i>Herb</i>.124.11<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>[[siempre verde]], [[perenne]], [[perennifolio]], [[γήτειον]] <i>AP</i> 7.195 (Mel.), ἔρνος ἐλαίης <i>AP</i> 12.256 (Mel.), ὕλη Str.14.5.5, δένδρα Chor.<i>Or</i>.1.32, <i>Gp</i>.11.1<br /><b class="num">•</b>subst. τὸ | |dgtxt=(ἀειθᾰλής) -ές<br /><b class="num">• Alolema(s):</b> ἀϊθᾰλής [ᾱῐ-] Orph.<i>H</i>.8.13, lat. aitales</i> Ps.Apul.<i>Herb</i>.124.11<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>[[siempre verde]], [[perenne]], [[perennifolio]], [[γήτειον]] <i>AP</i> 7.195 (Mel.), ἔρνος ἐλαίης <i>AP</i> 12.256 (Mel.), ὕλη Str.14.5.5, δένδρα Chor.<i>Or</i>.1.32, <i>Gp</i>.11.1<br /><b class="num">•</b>subst. [[τὸ ἀειθαλές]] = [[perennidad]] ἀείζῳον μέγα ... διὰ [[τὸ ἀειθαλές]] τῶν φύλλων Dsc.4.88, στέφεται δ' ἐλαίᾳ διὰ τὸ ἀειθαλές Corn.<i>ND</i> 9.<br /><b class="num">2</b> fig. [[siempre floreciente]], [[en la flor de la juventud]] Χάριτες Orph.<i>H</i>.60.5, Ζεύς Orph.<i>H</i>.8.13, νέος Men.Rh.404<br /><b class="num">•</b>en lit. crist. [[eternamente nuevo]] de las palabras de Cristo, Gr.Naz.M.35.733A<br /><b class="num">•</b>subst. [[τὸ ἀειθαλές]] Clem.Al.<i>Paed</i>.1.12.98<br /><b class="num">•</b>[[perenne]], [[eterno]] de un fuego siempre encendido <i>IEphesos</i> 1063.2 (II d.C.).<br /><b class="num">II</b> bot. [[τὸ ἀειθαλές]] = [[siempreviva mayor]], [[Sempervivum tectorum L.]] <i>Cyran</i>.4.23.1, 4.39.12, Ps.Apul.l.c. | ||
}} | }} | ||
{{lsm | {{lsm | ||
Line 26: | Line 26: | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''ἀειθᾰλής:'''<br /><b class="num">1)</b> вечно цветущий, вечнозеленый ([[δάφνη]] Plut.; [[γήτειον]] Anth.);<br /><b class="num">2)</b> неувядаемый, бессмертный ([[πνεῦμα]] Plut.). | |elrutext='''ἀειθᾰλής:'''<br /><b class="num">1)</b> [[вечно цветущий]], [[вечнозеленый]] ([[δάφνη]] Plut.; [[γήτειον]] Anth.);<br /><b class="num">2)</b> [[неувядаемый]], [[бессмертный]] ([[πνεῦμα]] Plut.). | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
Line 32: | Line 32: | ||
}} | }} | ||
{{elnl | {{elnl | ||
|elnltext=[[ἀειθαλής]] -ές [[ἀεί]], [[θάλλω]] altijd groen; overdr. altijd jong. Plut. Per. 13.5. | |elnltext=[[ἀειθαλής]] -ές [[ἀεί]], [[θάλλω]] [[altijd groen]]; overdr. [[altijd jong]]. Plut. Per. 13.5. | ||
}} | }} |
Revision as of 14:52, 2 May 2022
English (LSJ)
ές, A evergreen, AP7.195 (Mel.), 12.256 (Mel.); δένδρα Chor.p.87 B.: metaph., ever-blooming, Χάριτες Orph.H.60.5; νέος (of Γάμος personified) Men.Rh.p.404S.; τὸ ἀ. τῶν φύλλων Dsc.4.88.
German (Pape)
[Seite 39] immer grün, Mel. 2 (XII, 256); Nic. Ih. 564, u. a. sp. D. – Nic. Th. 538 hat auch ἀειθάλλουσα, was getrennt zu schreiben.
Greek (Liddell-Scott)
ἀειθᾰλής: -ές, ὁ πάντοτε θάλλων, Ἀνθ. Π. 7. 195, 12. 256· μεταφ. ὁ ἀείποτε ζωηρός, ἀκμαῖος, Χάριτες, Ὀρφ. Ὕ. 60. 5· τὸ ἀειθαλές τῶν φύλλων, Διοσκ. 4. 88.
French (Bailly abrégé)
ής, ές :
toujours vert ; fig. toujours jeune.
Étymologie: ἀεί, θάλλω.
Spanish (DGE)
(ἀειθᾰλής) -ές
• Alolema(s): ἀϊθᾰλής [ᾱῐ-] Orph.H.8.13, lat. aitales Ps.Apul.Herb.124.11
I 1siempre verde, perenne, perennifolio, γήτειον AP 7.195 (Mel.), ἔρνος ἐλαίης AP 12.256 (Mel.), ὕλη Str.14.5.5, δένδρα Chor.Or.1.32, Gp.11.1
•subst. τὸ ἀειθαλές = perennidad ἀείζῳον μέγα ... διὰ τὸ ἀειθαλές τῶν φύλλων Dsc.4.88, στέφεται δ' ἐλαίᾳ διὰ τὸ ἀειθαλές Corn.ND 9.
2 fig. siempre floreciente, en la flor de la juventud Χάριτες Orph.H.60.5, Ζεύς Orph.H.8.13, νέος Men.Rh.404
•en lit. crist. eternamente nuevo de las palabras de Cristo, Gr.Naz.M.35.733A
•subst. τὸ ἀειθαλές Clem.Al.Paed.1.12.98
•perenne, eterno de un fuego siempre encendido IEphesos 1063.2 (II d.C.).
II bot. τὸ ἀειθαλές = siempreviva mayor, Sempervivum tectorum L. Cyran.4.23.1, 4.39.12, Ps.Apul.l.c.
Greek Monotonic
ἀειθᾰλής: -ές (θάλλω), αυτός που είναι πάντοτε ανθηρός, συνέχεια ανθισμένος, ακμαίος, σε Ανθ.
Russian (Dvoretsky)
ἀειθᾰλής:
1) вечно цветущий, вечнозеленый (δάφνη Plut.; γήτειον Anth.);
2) неувядаемый, бессмертный (πνεῦμα Plut.).
Middle Liddell
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
ἀειθαλής -ές ἀεί, θάλλω altijd groen; overdr. altijd jong. Plut. Per. 13.5.